مهدیه آمل

بیانات رهبری انقلاب  در دیدار اعضای ستاد بزرگداشت آیت‌الله سیدمحمود طالقانی

بسم‌الله‌الرّحمن‌الرّحیم‌ (۱)

 اوّلاً از آقازاده‌ی مرحوم آقای طالقانی (رحمةالله‌علیه) و دوستان همکارشان تشکّر میکنیم که نام طالقانی و بیت طالقانی را همچنان که آن شخصیّت زندگی کرد و بود، حفظ کردند. بعضی از بیوت و وابستگان به شخصیّت‌ها، بعد از آنکه آن شخصیّت پایش از این عالم مادّی بریده میشود و بیرون میرود، نام او را حفظ میکنند لکن محتوای او را بکلّی -گاهی اوقات به ۱۸۰ درجه عکس- تغییر میدهند. شاید اگرچنانچه ایشان -که خب در بین برادرها به این مسئله همّت گماشتند- همّت نمیکردند و پا جلو نمیگذاشتند، شاید سرنوشت آقای طالقانی هم به همان سرنوشت دچار میشد؛ امّا خب الحمدلله شما توانستید چهره‌ی آقای طالقانی را حفظ کنید.

 آقای طالقانی، یک شخصیّت بسیار مغتنمی بود. این جهاتی که جنابعالی ذکر کردید،(۲) واقعاً در ایشان بود. خدای متعال یک قالب خوبی در ایشان متجلّی کرده بود؛ یک انسان صریح، باصفا، باصداقت. از جمله‌ی خصوصیّات آقای طالقانی، یکی صفای ایشان بود؛ آدم باصفایی بود، آدم باصداقتی بود. وقتی انسان با ایشان می‌نشست، جز یکرنگی و صفا و راستی، واقعاً انسان هیچ چیز نمیدید. ما با ایشان جلسات طولانی [داشتیم‌]؛ بنده هر وقت تهران می‌آمدم -آن‌وقتهایی که ایشان از زندان آمده بودند بیرون- منزل ایشان حتماً یک بار، دو بار میرفتم، می‌نشستیم دو ساعت با ایشان صحبت میکردیم؛ آدم لذّت میبرد از صفا و صداقت این مرد؛ این یکی از خصوصیّات ایشان بود.

 در عین این صفا و صداقت و راستی و درستی، مردی بود در کمال اعتماد به نفس؛ یعنی یکی از خصوصیّات ایشان، اعتماد به نفس بود؛ مطلقاً تحت تأثیر قدرتها و ظواهر و مانند اینها قرار نمیگرفت. من اوّلْ‌باری که آقای طالقانی را دیدم، یا آخر سال ۴۲ بود یا اوائل ۴۳ که ایشان در عشرت‌آباد محاکمه میشدند. رفتم من در دادگاهشان [شرکت کردم‌]؛ گفتند دادگاه عمومی است منتها صندلی محدودی گذاشتند؛ ما خیلی زود رفتیم آنجا که شرکت کنیم و الحمدلله جا پیدا کردیم، رفتیم داخل. من تا آن‌وقت آقای طالقانی را از نزدیک ندیده بودم؛ ایشان و مرحوم مهندس بازرگان و دیگران بودند -آن عدّه‌ی نهضت آزادی- که آنجا محاکمه میشدند و به نظرم آن محاکمه‌ی دوّم هم بود؛ از آن دادگاه‌های پنج قاضی که پنج نفر آن بالا با درجه و نشان و واکسیل(۳) و اینها نشسته بودند؛ آقای طالقانی هم آن جلو بی‌اعتنا نشسته بود؛ اسم ایشان را آوردند، ایشان باید بلند میشد حرف میزد، [ولی‌] ایشان اعتنایی نکرد، همان‌طور که نشسته بود و عصا هم دستش بود -آن‌وقت با اینکه سن ایشان هم زیاد نبود امّا عصا داشت؛ این عصا هم دستش بود- اصلاً اعتنایی نکرد، بلند نشد، جواب نداد؛ یعنی این‌جور بود، آن دادگاهی که جوری آن را ترتیب میدادند که آن متّهم خودش در آن به‌اصطلاح هیمنه‌ی ظاهری دادگاه هضم بشود -معمولاً این‌جور بود؛ ما هم چند بار دادگاه رفتیم، دیدیم- ایشان اصلاً و مطلقا اعتنائی نداشت. وقت تنفّس هم ما رفتیم جلو، ایشان با ما گرم، گیرا -حالا بنده آن‌وقت یک طلبه‌ای مثلاً بودم، یک طلبه‌ی جوانی؛ و شنیده بودند من چون اندکی قبلش زندان قزل‌قلعه بودم و ایشان و مهندس بازرگان شنیده بودند- [وقتی‌] بنده را معرّفی کردند، گرم گرفتند، محبّت کردند؛ به آن مقامات، بی‌اعتنا؛ به ما که یک طلبه‌ای بودیم، این‌جور گرم و گیرا و با محبّت و مانند اینها.

 خود ایشان میگفتند در مسجد هدایت که مال هدایتها و خاندان هدایت و مربوط به آنها بود که اینها فواتحشان را اینجا میگرفتند -در فواتح خاندان هدایت که یک خاندان قدیمی مرتبط با دربار و دستگاه بودند؛ خب ایشان هم پیش‌نماز مسجد هدایت بودند و گاهی شرکت میکردند- من رفتم؛ یکی از زنهایشان یا مردهایشان مُرده بودند و مجلس ترحیم داشتند و من هم آنجا رفتم؛ دمِ در، این امرای بلندپایه با درجه‌های سرلشکری و سپهبدی و فلان همین‌طور ایستاده بودند با لباس‌های فلان؛ از جمله، آن ارتشبد هدایت معروف آن زمان هم ایستاده بود؛ ایشان گفتند من نگاه کردم دیدم من در ردیف اینها نمیتوانم [بنشینم‌]، رفتم آن‌طرف یک جایی نشستم. ایشان میگفت بعد گذشت این قضیّه، افتادیم زندان -در همین اواخر بوده؛ به نظرم این زندانهای آخر بوده- من در حیاط زندان قصر داشتم میرفتم و قدم میزدم؛ دیدم یک نفر آمد جلوی من و [گفت‌] قربان! سلام عرض میکنم، خم شد و تعظیم کرد به من و [گفت‌] سلام عرض میکنم؛ [گفتم‌] علیکم‌السّلام، شما کی‌ هستید؟ [گفت‌] بنده هدایت؛ معرفی کرد خودش را و معلوم شد بله، ارتشبد هدایت است و حالا افتاده زندان. ایشان میگفت دیدم آن آدم با آن جاه و جلال و با آن کَرّوفَر، یک آدم کوچک حقیرِ واقعی است؛ ولی من نه در آن مجلس نه اینجا، فرقی نکرده بودم، من همین خودم بودم! این‌جور بود، با این اعتمادبه‌نفس و احساس شخصیّت.

 این هم ناشی از ایمان بود. ایشان واقعاً مؤمن بود. آن‌وقت همین ایشان، در مقابل امام تواضع میکردند. من تواضع ایشان را در مقابل امام دیدم، هم در غیاب امام، هم در حضور امام. در غیاب امام ایشان به بنده گفتند که آقای خمینی گاهی یک حرفهایی میزند که به نظر آدم نشدنی می‌آید، بعد می‌بینیم واقعاً شد، ایشان به یک‌جایی متّصل است! یعنی برداشت آقای طالقانی این بود -به این مضمون، حالا عین عبارت ایشان یادم نیست- میگفت از یک‌جایی به ایشان خبر میرسد، به یک‌جایی ایشان متّصل است. در حضور امام هم من دیده بودم، ایشان کمال تواضع را در مقابل امام میکردند؛ این آدمی که آن جاه و جلال آن دستگاه‌ها برایش صفر بود و هیچ نبود، در مقابل امام تواضع میکرد.

 شخصیّت‌های ماندگار تاریخ از این‌جور فضائل در وجودشان مستتر است؛ اینها را بایستی باز کرد، شناخت، معرفی کرد. به‌هرحال این تشکیلات شما تشکیلات خوبی است و آقای طالقانی واقعاً سزاوار و شایسته‌ی این است که از ایشان تجلیل بشود، احترام بشود؛ نگذارید نام ایشان فراموش بشود و خصوصیّات ایشان فراموش بشود و نسبت‌های واقعی ایشان با انقلاب، تبدیل بشود به نسبت‌های غیر واقعی؛ اینها را باید مانع بشوید و نگذارید. ان‌شاءالله موفّق و مؤیّد باشید.

۱) در ابتدای این دیدار -که در چارچوب دیدارهای دسته‌جمعی برگزار شد- آقایان سیّدمهدی طالقانی (فرزند آیت‌الله طالقانی) و موسی‌ حقّانی (مسئول ستاد) مطالبی بیان کردند.

۲) اشاره‌ی مسئول ستاد به این مطلب که در دیدار قبلی ستاد بزرگداشت آیت‌الله طالقانی، معظّمٌ‌له در ۱۳۸۹/۱۲/۱۹، بر مجاهد بودن و انقلابی بودن شخصیّت آیت‌الله طالقانی تأکید فرمودند.

۳) رشته‌های به‌هم‌بافته‌ای که بر شانه‌ی لباسهای رسمی نظامی می‌آویزند.

جایگاه اربعین حسینی از دیدگاه مقام معظم رهبری

مقدمه:
جایگاه اربعین حسینی از دیدگاه مقام معظم رهبری را با موضوعات، اهمیت اربعین و خصوصیت شهداء اربعین، رمز زنده‏ ماندن واقعه‌‏ى عاشورا از دیدگاه معظم له، تقویت بنیه دفاعی اسلام، بی‌ثمر ماندن توطئه دشمنان، پیام و عبرت اربعین برای رهروان واقعی سید الشهدا (علیه السلام) و تشکر رهبری از ملت مهمان نواز عراق را در این مقاله اشاره می کنیم.

اهمیت اربعین از دیدگاه مقام معظم رهبری
صرف اینکه چهل روز از شهادت شهید می‌گذرد، چه خصوصیتی دارد؟ اربعین خصوصیتش به خاطر این است که در اربعین حسینی یاد شهادت حسین علیه السلام زنده شد و این چیز بسیار مهمی است.

شما فرض کنید اگر این شهادت عظیم در تاریخ اتفاق می افتاد یعنی حسین بن علی و بقیه شهیدان در کربلا شهید می شدند، اما بنی امیه موفق می شدند همان‌طور که خود حسین را و یاران عزیزش را از صفحه روزگار برافکندند و جسم پاکشان را در زیر خاک پنهان کردند، یاد آنها را هم از خاطره نسل بشر در آن روز و روزهای بعد محو کنند.

ببینید در این صورت آیا این شهادت فایده‌ای برای عالم اسلام داشت؟ یا اگر هم برای آن روز یک اثری می‌گذاشت، آیا این خاطره در تاریخ هم، برای نسل‌های بعد هم، برای گرفتاری‌ها و سیاهی‌ها و تاریکی‌ها و یزیدی‌های دوران آینده تاریخ هم اثری روشنگر و افشا کننده داشت؟

اگر حسین(ع) شهید می‌شد، اما مردم آن روز و مردم نسل‌های بعد نمی‌فهمیدند که حسین (ع)شهید شده، آیا این خاطره چه اثری و چه نقشی می‌توانست در رشد و سازندگی و هدایت و برانگیزانندگی ملت‌ها و اجتماعات و تاریخ بگذارد؟اهمیت اربعین از کجاست؟

صرف اینکه چهل روز از شهادت شهید می‌گذرد، چه خصوصیتی دارد؟ اربعین خصوصیتش به خاطر این است که در اربعین حسینی یاد شهادت حسین علیه السلام زنده شد و این چیز بسیار مهمی است.

می‌بینید که هیچ اثری نداشت، بله حسین که شهید می‌شد، خود او به اعلی علیین رضوان خدا می‌رسید، شهیدانی که کسی نفهمید و در غربت، در سکوت، در خاموشی شهید شدند، به اجر خودشان در آخرت رسیدند، روح آنها فتوح و گشایش را در درگاه رحمت الهی به دست آورد.

اما آیا چقدر درس شدند، چقدر اسوه شدند، درس، آن شهیدی می‌شود که شهادت او و مظلومیت او را نسل‌های معاصر و آینده او بدانند و بشنوند، درس و اسوه آن شهیدی می‌شود که خون او بجوشد و در تاریخ سرازیر بشود.

مظلومیت یک ملت آن وقتی می‌تواند زخم پیکر ستم کشیده شلاق خورده ملت‌ها را شفا بدهد و مرهم بگذارد که این مظلومیت فریاد بشود، این مظلومیت به گوش انسان‌های دیگر برسد، برای همین است که امروز ابرقدرتها صدا توی صدا انداختند که صدای ما بلند نشود.

برای همین است که حاضرند پول‌های گزاف خرج کنند تا دنیا نفهمد که جنگ تحمیلی چرا به وجود آمد، با چه انگیزه‌ای، با دست که با تحریک که آن روز هم دستگاه‌های استکباری، حاضر بودند هر چه دارند خرج کنند.
به قیمت این که نام و یاد حسین و خون حسین و شهادت عاشورا مثل درس در مردم آن زمان و ملت‌های بعد باقی نماند و شناخته نشود. البته در اوائل کار درست نمی‌فهمیدند که چقدر مطلب با عظمت است. هر چه بیشتر گذشت، بیشتر فهمیدند.

در اواسط دوران بنی عباس حتی قبر حسین بن علی علیه السلام را ویران کردند، آب انداختند، خواستند از او هیچ اثری باقی نماند.

نقش یاد و خاطره شهیدان و شهادت این است، شهادت بدون خاطره، بدون یاد، بدون جوشش خون شهید، اثر خودش را نمی‌بخشد و اربعین آن روزی است که برافراشته شدن پرچم پیام شهادت کربلا در آن روز آغاز شد و روز بازماندگان شهداست.

حالا چه در اربعین اول، خانواده امام حسین علیه السلام به کربلا آمده باشند و چه نیامده باشند. اما اربعین اول آن روزی است که برای اولین بار زائران شناخته شده حسین بن علی به کربلا آمدند؛

جابربن عبدالله انصاری است و عطیه از اصحاب پیغمبر، از یاران امیر المومنین علیه السلام آمدند آن جا و جابربن عبدالله حتی نابینا بود - آن طور که در نوشته‌ها و اخبار هست - و دستش را عطیه گرفت و برد روی قبر حسین بن علی گذاشت و او قبر را لمس کرد و گریه کرد و با حسین بن علی علیه السلام حرف زد و با آمدن خود و با سخن گفتن خود خاطره حسین بن علی را زنده کرد و سنت زیارت قبر شهداء را پایه گذاری کرد. یک چنین روز مهمی است روز اربعین.

حرکت امام حسین علیه السلام براى اقامه‏‌ى حق و عدل بود:
«انّما خرجت لطلب ‏الاصلاح فى امّة جدّى ارید ان امر بالمعروف و انهى عن ‏المنکر ...»(بحارالانوار، ج 44، ص 329). در زیارت اربعین که یکى از بهترین زیارات است، مى‏‌خوانیم:

«و منح ‏النّصح و بذل مهجته فیک لیستنقذ عبادک من ‏الجهالة و حیرة الضّلاله».
آن حضرت در بین راه، حدیث معروفى را که از پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم نقل کرده‌‏اند، بیان مى‌‏فرمایند:

«ایهاالنّاس انّ رسول‏ اللَّه صلّى ‏اللَّه علیه و آله و سلّم قال: من رأى سلطانا جائرا مستحلّا لحرم ‏اللَّه ناکثا لعهداللَّه مخالفا لسنة رسول ‏اللَّه صلّى ‏اللَّه علیه و آله و سلم یعمل فى عباداللَّه بالاثم والعدوان فلم یغیّر علیه بفعل و لاقول کان حقّا على‏ اللَّه ان یدخله مدخله» (بحارالانوار، ج 44، ص 382).

تمام آثار و گفتار آن بزرگوار و نیز گفتارى که درباره‏‌ى آن بزرگوار از معصومین رسیده است، این مطلب را روشن مى‌‏کند که غرض، اقامه‌‏ى حق و عدل و دین خدا و ایجاد حاکمیت شریعت و برهم زدن بنیان ظلم و جور و طغیان بوده است.

غرض، ادامه‏‌ى راه پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم و دیگر پیامبران بوده است که:
«یا وارث ادم صفوةاللَّه یا وارث نوح نبىّ‏ اللَّه ...»( مفاتیح ‏الجنان، زیارت وارث‏) و معلوم است که پیامبران هم براى چه آمدند: «لیقوم ‏النّاس بالقسط». اقامه‌ى قسط و حق و ایجاد حکومت و نظام اسلامى.

اساساً اهمیت اربعین در آن است که در این روز، با تدبیر الهى خاندان پیامبر صلّی الله علیه و آله و سلّم، یاد نهضت حسینى براى همیشه جاودانه شد و این کار پایه‌‏گذارى گردید.

اگر بازماندگان شهدا و صاحبان اصلى، در حوادث گوناگون - از قبیل شهادت حسین‏ بن‏ على علیه ‏السلام در عاشورا - به حفظ یاد و آثار شهادت کمر نبندند، نسل‌هاى بعد، از دستاورد شهادت استفاده‏‌ى زیادى نخواهند برد.

درست است که خداى متعال، شهدا را در همین دنیا هم زنده نگه مى‏‌دارد و شهید به طور قهرى در تاریخ و یاد مردم ماندگار است؛

اما ابزار طبیعى که خداى متعال براى این کار - مثل همه‌‏ى کارها - قرار داده است، همین چیزى است که در اختیار و اراده‌‏ى ماست.
ما هستیم که با تصمیم درست و بجا، مى‌‏توانیم یاد شهدا و خاطره و فلسفه‏‌ى شهادت را احیا کنیم و زنده نگهداریم.

اطلاع‌نگاشت | ۱۵ توصیه اقتصادی برای حل مشکلات زندگی مردم

رسانه KHAMENEI.IR در این اطلاع‌نگاشت مروری بر ۱۵ توصیه اقتصادی برای حل مشکلات زندگی مردم داشته است که از سوی رهبر انقلاب اسلامی در دیدار رئیس‌جمهور و هیئت دولت مطرح شد.
«ان‌شاءالله با یک حرکت جهادی همه‌ی اینها را انجام بدهید و خلاصه اگر این حرکتهایی که عرض شد انجام بگیرد، ثابت خواهد شد که دولت سیزدهم، یک دولت کاملاً کارآمد و فعّال و برطرف‌کننده‌ی مشکلات زندگی مردم خواهد بود.» ۱۴۰۱/۰۶/۰۸

بیماری تفرقه، دشمن امروز 

منبع: سایت راسخون

مبارز منتظر؛ انس بن حارث

منبع :سایت راسخون

موشن کمیک اولین زائر

منبع : سایت راسخون

ویژه نامه اربعین حسینی

با صلوات وارد شوید

خط حزب‌الله ۳۵۷ | راهپیمایی جهانی

شماره سیصد و پنجاه و هفتم هفته‌نامه خط حزب‌الله با عنوان «راهپیمایی جهانی» منتشر شد.

 خط حزب‌الله، در آستانه اربعین حضرت اباعبدالله الحسین علیه‌السلام نگاهی به اهمیت و جایگاه اربعین حسینی علیه‌السلام و توصیه‌های رهبر انقلاب اسلامی به زائران اربعین داشته است.

 سخن هفته این شماره خط حزب‌الله، به مناسبت ۲۱ شهریورماه و روز سینما، ظرفیت‌ها و مسئولیت‌های مهم هنر انقلابی و وظایف هنرمندان در این زمینه را مرور کرده است.

 شماره‌ این هفته خط حزب‌الله، به روح مطهر شهید مدافع حرم، سردار ابوالفضل علیجانی تقدیم می‌شود.

طی پیامی صورت گرفت؛ هشدار رئیس ستاد کل نیرو‌های مسلح به ارتش تروریست آمریکا

به گزارش خبرنگار دفاعی امنیتی دفاع‌پرس، سردار سرلشکر پاسدار «محمد باقری» رئیس ستاد کل نیروی‌های مسلح در صفحه شخصی خود در روبیکا نوشت: در ماه‌های اخیر ارتش تروریست آمریکا تلاش کرده جای خالی خود را که با عقب بردن ناو‌های هواپیمابر، بالگرد‌بر و ناوشکن‌ها از خلیج فارس و دریای عمان به وجود آمده و موجب وحشت وابستگان او شده بود را با اتصال منطقه مورد غصب رژیم صهیونیستی و ارتش کودک کش آن به فرماندهی سنتکام، جبران کند.

معنای این اقدام این است که از نگاه ما امکانات جاسوسی (و حتی عملیاتی) آمریکا و هم پیمان‌های او در اختیار رژیم غاصب صهیونیستی نیز قرار خواهد گرفت و این موجب افزایش تهدید برای کشور عزیزمان خواهد شد.

ما علاوه بر اعلام و اخطار کتبی و انتقال پیام از طریق وزارت امور خارجه به کشور‌های میزبان ارتش آمریکا، با توسعه حضور و تعمیق گشت‌های هوایی و دریایی و تعمیق اشراف اطلاعاتی و انجام رزمایش‌های گوناگون دریایی، موشکی و پهپادی و ...، آمادگی و اخطار خود را اعلام کرده و می‌کنیم.

توصیه دایمی و دوستانه ما به کشور‌های همسایه، برادری و همکاری برای برقراری امنیت منطقه توسط کشور‌های خودمان و عدم اتکا به بیگانگان است.

خانواده‌های شهدا اصلی‌ترین آمران به معروف و ناهیان از منکرند

به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، حجت‌الاسلام «کاظم صدیقی» رئیس ستاد امر به معروف و نهی از منکر در یادواره شهدای امر به معروف و نهی از منکر که عصر روز گذشته (سه‌شنبه) در موزه ملی انقلاب اسلامی و دفاع مقدس برگزار شد، اظهار داشت: چیزی که در اسلام به عنوان یک حفاظ، چراغ راه، سلاح و سپر برای حفظ اصل دین و فروعات آن است و ارزش‌هایی که انسان با آن‌ها انسان می‌شود و آدمی قائل به آن ارزش‌هاست و جامعه توحیدی را در برابر کفر، شرک، ظلم، فساد، هرزگی، ارتجاع و بی‌مبالاتی نگه می‌دارد، عبارت است از «امر به معروف و نهی از منکر».

رئیس ستاد امر به معروف و نهی از منکر با اشاره به اینکه مدافعان حرم و سربازان جبهه نرم همگی دست خدا روی زمین هستند، افزود: خدا خود را مدافع مؤمنین معرفی کرده است. رزمندگان جبهه‌های جنگ سخت (رزمندگان هشت سال دفاع مقدس و مدافعان حرم) و سربازان جبهه نرم، دست خدا روی زمین هستند. خدا دفاع می‌کرد و شهدا مظهر و آیینه خدا بودند. اینها خودشان نبودند و هر چه بود، خدا بود.

حجت‌الاسلام صدیقی گفت: امام حسین (ع) و ۷۲ تن از یارانشان در روز عاشورا حماسه‌ای را آفریدند که پیش از آن چنین حماسه‌ای نبوده است و بعد از آن هم تا قیامت نظیر نخواهد داشت. این جنگ، تجلی خدا در جبهه بود. بعد از عصر عاشورا، پرچم قیام به امام سجاد (ع) واگذار شد. به حکمت الهی بنا بود امام سجاد (ع) که حجت خدا بر زمین بودند، از عالم غروب نکنند. 

رئیس ستاد امر به معروف و نهی از منکر افزود: مدیریتی که حضرت زینب (س) در بحرانی‌ترین شرایط ارائه کردند، مدیریت ۴۰ منزل نبود؛ بلکه مدیریت جنگ نرم تا ظهور امام زمان (عج) بود. این مدیریت امروز بازماندگان شهدا، بانوان و همه مردم را در برابر عرصه‌های تبلیغی، تعلیمی، مبارزه و مقابله با فساد و هرزگی و تهاجم فرهنگی و مقاومت ۴۳ ساله را مقاوم کرد. بازماندگان شهدا فرهنگ شهادت را نهادینه می‌کنند و نام شهید را زنده نگه می‌دارند.

وی در مورد اثر جهاد تبیین حضرت زینب (س) اظهار کرد: اثر کار حضرت زینب (س) و قافله تبلیغی و تبیینی امام حسین (ع) که در مدینه نماندند و به کربلا آمدند و با حرکت خود کاخ یزید را به لرزه درآوردند، باعث شد که طاغوت با این جنگ نرم و آن جهاد تبیین و امر به معروف و نهی از منکر، عقب‌نشینی کند. یزید، خود اجازه داد که در کاخ خودش مجلس عزاداری برگزار شود، یزید احساس خطر کند و بی‌حرمتی تمام شود.

رئیس ستاد امر به معروف و نهی از منکر ادامه داد: دو کار فاخر قابل عرضه که سپاه در این مدت انجام داد، عبارت بود از اجتماع چند هزار نفری «سلام فرمانده» در کنار مرقد امام (ره) و مانور «بانوان سنگرنشین». در این کار عظمت وحدت بانوان و حضور جمعی‌شان تداعی کننده عظمت و هیبت بازماندگان شهدای کربلا بود.

حجت‌الاسلام صدیقی در مورد خطر شهید سلیمانی برای جبهه استکبار به تعبیر رهبر معظم انقلاب اسلامی گفت: به تعبیر رهبر معظم انقلاب اسلامی، خطر «شهید سلیمانی» برای استکبار بیش از خطر خود «سردار سلیمانی» بود. تا زمانی که سردار سلیمانی حیات ظاهری داشت، خوفی در دل استکبار ایجاد می‌کرد اما وقتی که به شهادت رسید، جبهه مقاومت را بزرگ‌تر کرد.

رئیس ستاد امر به معروف و نهی از منکر در مورد تأثیر دفاع فرهنگی در کنار دفاع نظامی گفت: اگر کنار دفاع نظامی، دفاع فرهنگی، جنگ نرم و امر به معروف و نهی از منکر رسانه‌ای، عملی، فردی و جمعی نباشد و انسجام و اتحادی نباشد، نفوذ و جریان خون‌های شهدا میان مردم از بین می‌رود؛ اما خدا خود قول داده است که شهدا زندگانی هستند که نمی‌میرند و از شما کمک می‌خواهند که دنباله‌روی راه شهدا باشید که اگر ادامه دهید، به مقام «لا خوفٌ علیهم و لا هم یحزنون» دست پیدا می‌کنید و حادثه‌ای شما را زمین‌گیر نمی‌کند. در جنگ نرم، «استقامت» رمز پیروزی است.

وی ادامه داد: جنگ نرم پشتوانه حرکت امام (ره) بود. این حماسه تحول جهانی ایجاد کرد و دشمن را به عقب راند و یک پدیده جدیدی به نام نظام جمهوری اسلامی متولد شد که در این ۴۳ سال هر چه استکبار با تمام امکانات تبلیغاتی و جنگ روانی، تحریم اقتصادی، ترور، ایجاد رعب و وحشت تلاش کرده است، تا امروز نتوانسته انقلاب و راه شهیدان را از بین ببرد بلکه شما روز به روز قوی‌تر و مقتدرتر شدید.

رئیس ستاد امر به معروف و نهی از منکر خطاب به خانواده‌های شهدا گفت: امر به معروف و نهی از منکر متعلق به خانواده‌های شهدا و مردم است. ما که در ستاد امر به معروف و نهی از منکر کار می‌کنیم، می‌خواهیم راه را برای شما باز کنیم. شما باید بدون واهمه به میدان بیائید و بلندگوی شهدایتان باشید. ما هم حامی شما و در کنار شما هستیم.