مهدیه آمل

درس از سبک زندگی پیامبر (ص) 5 (+پوستر)

دریافت تصویر با کیفیت اصلی
حجم: 1 مگابایت

41. از بیماران عیادت می کرد اگرچه دور افتاده ترین نقطه مدینه بود.
42. سراغ اصحاب خود را می گرفت و همواره جویای حال آنان می شد.
43. اصحاب را به بهترین نام هایشان صدا می زد.
44. با اصحابش در کارها بسیار مشورت می کرد و بر آن تاکید می فرمود.
45. در جمع یارانش دایره وار می نشست و اگر غریبه ای بر آنان وارد می شد نمی توانست تشخیص دهد که پیامبر کدامیک از ایشان است.
46. میان یارانش انس و الفت برقرار می کرد.
47. وفادارترین مردم به عهد و پیمان بود.
48. هرگاه چیزی به فقیر می بخشید به دست خودش می داد و به کسی حواله نمی کرد.
49. اگر در حال نماز بود و کسی پیش او می آمد نمازش را کوتاه می کرد.
50. اگر در حال نماز بود و کودکی گریه می کرد نمازش را کوتاه می کرد.

درس از سبک زندگی پیامبر (ص) 4 (+پوستر)

دریافت تصویر با کیفیت اصلی
حجم: 1012 کیلوبایت

31. کار نیک را تحسین و تشویق می فرمود و کار بد را تقبیح می نمود و از آن نهی می کرد.
32. آنچه موجب صلاح دین و دنیای مردم بود به آنان می فرمود و مکرر می‌گفت هرآنچه حاضران از من می شنوند به غایبان برسانند.
33. هرکه عذر می آورد عذر او را قبول می کرد.
34. هرگز کسی را حقیر نمی شمرد.
35. هرگز کسی را دشنام نداد و یا به لقب های بد نخواند.
36. هرگز کسی از اطرافیان و بستگان خود را نفرین نکرد.
37. هرگز عیب مردم را جستجو نمی کرد.
38. از شر مردم برحذر بود ولی از آنان کناره نمی گرفت و با همه خوشخو بود.
39. هرگز مذمت مردم را نمی کرد و بسیار مدح آنان نمی گفت.
40. بر جسارت دیگران صبر می فرمود و بدی را به نیکی جزا می داد.

درس از سبک زندگی پیامبر (ص) 3 (+پوستر)

دریافت تصویر با کیفیت اصلی
حجم: 1009 کیلوبایت

21. کسی را بر لغزش و خطای در سخن مواخذه نمی کرد.
22. هرگز با کسی جدل و منازعه نمی کرد.
23. هرگز سخن کسی را قطع نمی کرد مگر آنکه حرف لغو و باطل بگوید.
24. پاسخ به سوالی را چند مرتبه تکرار می کرد تا جوابش بر شنونده مشتبه نشود.
25. چون سخن ناصواب از کسی می شنید. نمی فرمودـ« چرا فلانی چنین گفت» بلکه می فرمود « بعضی مردم را چه می شود که چنین می گویند؟»
26. با فقرا زیاد نشست و برخاست می کرد و با آنان هم غذا می شد.
27. دعوت بندگان و غلامان را می پذیرفت.
28. هدیه را قبول می کرد اگرچه به اندازه یک جرعه شیر بود.
29. بیش از همه صله رحم به جا می آورد.
30. به خویشاوندان خود احسان می کرد بی آنکه آنان را بر دیگران برتری دهد.

درس از سبک زندگی پیامبر (ص) 2 (+پوستر)

دریافت تصویر با کیفیت اصلی
حجم: 987 کیلوبایت

11. هرگاه با کسی، هم صحبت می شد به سخنان او خوب گوش فرا می داد.
12. چون با کسی سخن می گفت کاملا برمی گشت و رو به او می نشست.
13. با هرکه می نشست تا او اراده برخاستن نمی کرد آن حضرت برنمی خاست.
14. در مجلسی نمی نشست و برنمی خاست مگر با یاد خدا.
15. هنگام ورود به مجلسی در آخر و نزدیک درب می نشست نه در صدر آن.
16. در مجلس جای خاصی را به خود اختصاص نمی داد و از آن نهی می کرد.
17. هرگز در حضور مردم تکیه نمی زد.
18. اکثر نشستن آن حضرت رو به قبله بود.
19. اگر در محضر او چیزی رخ می داد که ناپسند وی بود نادیده می گرفت.
20. اگر از کسی خطایی صادر می گشت آن را نقل نمی کرد.

درس از سبک زندگی پیامبر (ص) (+پوستر)

دریافت پوستر با کیفیت اصلی
حجم: 1000 کیلوبایت

1. هنگام راه رفتن با آرامی و وقار راه می رفت
2. در راه رفتن قدم ها را بر زمین نمی کشید.
3. نگاهش پیوسته به زیر افتاده و بر زمین دوخته بود.
4. هرکه را می دید مبادرت به سلام می کرد و کسی در سلام بر او سبقت نگرفت.
5. وقتی با کسی دست می داد دست خود را زودتر از دست او بیرون نمی کشید.
6. با مردم چنان معاشرت می کرد که هرکس گمان می کرد عزیزترین فرد نزد آن حضرت است.
7. هرگاه به کسی می نگریست به روش ارباب دولت با گوشه چشم نظر نمی کرد.
8. هرگز به روی مردم چشم نمی دوخت و خیره نگاه نمی کرد.
9. چون اشاره می کرد با دست اشاره می کرد نه با چشم و ابرو.
10. سکوتی طولانی داشت و تا نیاز نمی شد لب به سخن نمی گشود.

منبع :سایت اهل بیت ع

بانویی که زیارتش بهشت را برای پیروانش ضمانت می‌کند

به گزارش گروه سایر رسانه‌های دفاع‌پرس، امروز دهم ربیع الثانی سالروز رحلت جانسوز کریمه اهل بیت حضرت فاطمه معصومه (س) است. فضائل بی شمار حضرت فاطمه معصومه (س) و بندگی خالصانه وی به درگاه الهی، عشق روز افزون دلدادگان حرم اهل بیت (ع) را مشتعل ساخته و راه را برای زیارت همراه با معرفت آن بانوی مکرمه می‌گشاید و آنان را به شناخت بیشتر و فهم جلالت قدر و منزلتش واقف می‌کند تا که استحباب زیارت آن عزیز را از دست ندهد. در میان فرزندان ائمه اطهار هم‌السلام و ذریه پیامبر خاتم صلی‌الله‌ه‌وآله، دردانه باب الحوائج موسی بن جعفرهماالسلام همانند ماه شب چهارده در آسمان تشیع می‌درخشد. بانویی که مشهور به «معصومه» شد تا آینه عصمت مادر گرانقدرش فاطمه زهرا سلام‌الله‌ها باشد. بانویی که زیارتش بهشت را برای دوستداران و پیروانش ضمانت می‌کند و هر که برای دیدار بارگاه او قدمی بردارد مانند آن است که خورشید خراسان ه‌السلام را در غربت طوس، زیارت کند چنان‌که امام رضا ه‌السلام فرمودند: «مَن زارَ المَعصُومَهَ بِقُمّ کَمَنْ زارَنی؛ کسی که خواهرم معصومه را در قم زیارت کند، مرا در طوس زیارت کرده است.»

حضرت فاطمه معصومه (س) عالمه و بزرگواری که برای دیدار مولا و برادر خود راه طولانی مدینه تا خراسان را پیمود و در میانه راه در شهر مقدس قم جان به جان آفرین تسلیم کرد و برکت عظیمی شامل حال اهالی این شهر شد که وعده آن امام صادق (ع) از قبل داده بود که فرمودند؛ خداوند حرمی دارد در مکه، رسول خدا را حرمی است در مدینه و حرم امیرالمؤمنین در کوفه است، و حرم ما اهل‌بیت در قم است که به زودی فرزندم فاطمه در آن سرزمین دفن می‌شود و بهشت واجب می‌شود بر کسی که او را زیارت کند.

با نگاهی به زیارتنامه حضرت معصومه (ع) متوجه خواهیم شد که آن مکان مطهر، محل حضور و حرم چهارده معصوم (ع) است؛ چرا که خطاب به آن بزرگواران، سلام داده و عرض ارادت می‌شود در حالی که معمولاً یاد انبیای بزرگ الهی با ضمیر غایب، گرامی داشته می‌شود. به همین جهت منزلت و جایگاه بلند حضرت معصومه (ع) در محضر خداوند با مطالعه زیارت‌نامه آن بزرگوار قابل درک است. آنجا که می‌فرماید: «یا فَاطِمَةُ اشْفَعِی لِی فِی الْجَنَّةِ فَإِنَّ لَک عِنْدَاللَّهِ شَأْناً مِنَ الشأْنِ.» یعنی‌ای فاطمه (معصومه) برای من در بهشت شفاعت کن؛ چرا که تو در پیشگاه خداوند منزلت بزرگی داری. این فراز از زیارت‌نامه بر این اساس است که طبق روایات، تمام شیعیان به وسیله ایشان شفاعت و وارد بهشت می‌شوند.

مراد از رستگاری و سعادت در زیارت حضرت معصومه (س)

نقل است که زیارتنامه حضرت معصومه (س) از زبان مبارک امام رضا (ع) صادر شده و لازم است با دقت بیشتری به این زیارت نظر کرد. یکی دیگر از فراز‌های زیارت نامه حضرت معصومه (س) بحث عاقبت به خیری است؛ «اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ أَنْ تَخْتِمَ‏ لِی‏ بِالسَّعَادَة؛ خدایا از تو می‌خواهم که عاقبت امر مرا به سعادت ختم کنی.» سپس در ادامه آمده است: «فَلَا تَسْلُبَ مِنِّی مَا أَنَا فِیهِ؛ خدایا آنچه من در آن قرار گرفته‌ام را از من سلب نکن» حال این سوال به وجود می‌آید که مگر زائر در چه چیزی قرار گرفته است که نباید از او سلب شود؟ با بررسی خود زیارتنامه جواب این سوال مهم قابل مشاهده است، زیرا در چند جمله قبل چنین آمده: «وَ أَنْ‏ لَا یَسْلُبَنَا مَعْرِفَتَکُمْ؛ از خدا می‌خواهم که معرفت شما اهل بیت را از ما سلب نکند.» نتیجه این دو جمله چنین می‌شود: خدایا معرفت و ولایت اهل بیت (ع) را از ما سلب نکن! چرا که همین معرفت است که باعث رستگاری و سعادت مؤمن می‌شود.

عاقبت به خیر، کسی است که با معرفت و ولایت اهل بیت (ع) از این دنیا خارج شود. در نتیجه مراد از رستگاری و سعادتی که در زیارت حضرت معصومه (س) آمده است همان ولایت اهل بیت (ع) است و فاطمه معصومه، واسطه در رستگاری مؤمن می‌باشد. البته اگر چه طبق منابع اسلامی خدای متعال محبت اهل بیت (ع) را در قلب همه شیعیان قرار داده است، ولی رستگاری که نتیجه معرفت نسبت به اهل بیت (ع) است نیاز به تلاش و کوشش فراوانی دارد و یکی از واسطه‌های این رستگاری که راه را برای انسان هموار می‌کند، حضرت فاطمه معصومه (س) است.

وساطت حضرت معصومه (س) از آنجاست که در زیارت ایشان بعد از سلام به چهارده معصوم، چنین درخواست می‌کنیم: «عَرَّفَ‏ اللَّهُ‏ بَیْنَنَا وَ بَیْنَکُمْ فِی الْجَنَّة؛ خدا بین ما و شما در بهشت آشنایی و شناخت برقرار کند.» سپس از فاطمه معصومه (س) می‌خواهیم که ایشان واسطه چنین فیضی برای ما شود: «یَا فَاطِمَةُ اشْفَعِی لِی فِی الْجَنَّةِ؛‌ای فاطمه معصومه برای من در بهشت شفاعت کن؛ زیرا تو نزد خدا جایگاه بلندی داری.» پس فاطمه معصومه (س) واسطه در این فیض بزرگ؛ یعنی رستگاری و سعادت مؤمن است و این بهره منیع در گرو معرفت پیدا کردن به جایگاه ایشان است؛ زیرا امام رضا (ع) فرمودند: «مَنْ زَارَهَا عَارِفاً بِحَقِّهَا فَلَهُ الْجَنَّة؛ کسی که فاطمه معصومه را زیارت کند در حالی که معرفت به او دارد، بهشت بر او واجب می‌شود.»

جایگاه حضرت معصومه سلام الله ها، پیشینه تاریخی، وجود علما و صد‌ها حوزه علمیه و طلاب از صد و بیست کشور جهان، توجه امام زمان (عج) به قم و وجود مسجد جمکران و عوامل دیگر مدفن حضرت فاطمه معصومه (س) را جهانی کرده است؛ لذا این جایگاه بین‌المللی اقتضا می‌کند شهر مقدس قم از جهات مختلف الگوی جهان باشد. حتی در روز قیامت خداوند با شهر قم بر شهر‌های دیگر احتجاج می‌کند. در روایت داریم قم حجت بر بلاد دیگر است.

منبع: مهر

سرآغاز برکات الهی

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: «ولادت پیغمبر سرآغاز همه‌ی برکاتی است که خدای متعال برای بشریت مقدر فرموده است. ما که اسلام را وسیله‌ی سعادت بشر و راه نجات انسان میدانیم، این موهبت الهی مترتب بر وجود مبارک پیغمبر است که در ماه ربیع اتفاق افتاد.» ۱۳۹۱/۱۱/۱۰
پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR به مناسبت فرارسیدن سالروز ولادت پیامبر اکرم صلی‌الله علیه و آله و سلم، لوح «سرآغاز برکات الهی» را منتشر میکند.

همرزمان حسین علیه‌السلام | چهار هزار شاگرد در شرایط اختناق

اخلاق در کلام امام حسن عسکری(علیه السلام)

سالم سازى اجتماع، یک اصل مهم اسلامى است و یکی از بحث های ضروری اخلاق، آداب معاشرت و نحوه عملکرد در جامعه است؛ از این رو ائمه معصومین ـ علیهم السلام ـ بر آن بسیار تأکید داشته اند.

امام حسن عسکری ـ علیه السلام ـ در بیانات خود، توصیه های مهمی درباره اخلاق در جامعه دارند. این نوشتار در پی گرد آوری برخی از دستورات ایشان درباره اخلاق در جامعه و آداب معاشرت می باشد.
 

نفع رساندن به دیگران

از نقاط بسیار حساس در اخلاق اسلامى حسّ تعاون و تعاضد و خدمت به مردم، به خصوص خدمت به مؤمنان و صالحان است. از مجموعه تعالیم اسلامى و سیره اولیاء ـ علیهم صلوات اللّه ـ استفاده مى ‏شود که پس از اداى فرایض، بالاترین وسیله براى تقرّب به خداوند متعال این خصلت نیکو است.[۱]

امام حسن عسکری ـ علیه السلام ـ در این رابطه می فرمایند:

« خَصْلَتَانِ لَیْسَ فَوْقَهُمَا شَیْ‏ءٌ الْإِیمَانُ بِاللَّهِ وَ نَفْعُ الْإِخْوَان‏‏.»[۲]

«دو خصلت است که بالاتر از آن دو نیست: ایمان به خدا و نفع براى برادران‏.»
 

ادب

از نکاتی که امام حسن عسکری ـ علیه السلام ـ در اخلاق اجتماعی بر آن تأکید دارند رعایت ادب است. ایشان درباره ادب می فرمایند:

«کَفَاکَ أَدَباً تَجَنُّبُکَ مَا تَکْرَهُ مِنْ غَیْرِک‏.»‏[۳]

«در ادب تو همین بس که پرهیز کنى از آنچه از دیگران خوشت نمى‏ آید‏.»

در مقابل، امام با بی ادبی مخالفت می کنند و یکی از رفتارهای خلاف ادب را چنین بازگو می نمایند:

«لَیْسَ مِنَ الْأَدَبِ إِظْهَارُ الْفَرَحِ عِنْدَ الْمَحْزُون‏.»‏[۴]

«اظهار شادى در حضور فرد غمگین، دور از ادب و انسانیّت است‏.»
 

تواضع

از صفاتی که امام حسن عسکری ـ علیه السلام ـ بر آن تأکید دارند تواضع است. تواضع آن است که انسان در مقایسه با دیگران برای خویش امتیاز و برتری قائل نشود.[۵] امام حسن عسکری ـ علیه السلام ـ ، تواضع را نعمت می دانند و می فرمایند:

«التَّوَاضُعُ نِعْمَةٌ لَا یُحْسَدُ عَلَیْهَا‏.»‏[۶]

«فروتنى و تواضع نعمتى است که هیچ کس بدان حسد نورزد‏.»

ایشان از باب نمونه، نشانه هایی برای شخص متواضع بیان می نمایند:

«مِنَ التَّوَاضُعِ السَّلَامُ عَلَى کُلِّ مَنْ تَمُرُّ بِهِ وَ الْجُلُوسُ دُونَ شَرَفِ الْمَجْلِس‏.»[۷]

«از نشانه ‏هاى فروتنى: سلام کردن به همه، و نشستن در پائین مجلس است‏.»

ایشان درباره شخصی که در پائین مجلس می نشیند چنین می فرمایند:

«مَنْ رَضِیَ بِدُونِ الشَّرَفِ مِنَ الْمَجْلِسِ لَمْ یَزَلِ اللَّهُ وَ مَلَائِکَتُهُ یُصَلُّونَ عَلَیْهِ حَتَّى یَقُوم‏‏.»[۸]

«کسى که به نشستن در پائین هر مجلس و محفلى تن دردهد، تا زمانى که برخیزد خدا و فرشتگان پیوسته بر او درود فرستند‏.»
 

رفاقت

دوست عاقل هرگز تبهکارى رفیق خود را توجیه نمى کند؛ بلکه آن را دوستانه تذکر مى هد. دوست واقعى کسى است که عیب دوست خود را به او بگوید؛ گرچه نباید عیوب کسى را در حضور دیگران به او گفت؛ زیرا ارائه عیب در انظار دیگران اثرى ندارد و او را مى رنجاند؛ چون چنین نصیحتى به منزله سرزنش است، نه نصیحت. بنابراین، باید آن را به صورت خصوصى و آن هم دوستانه و خیر خواهانه به او تذکر داد؛ نه به صورت عیب جویانه و براى این که تذکر دهنده بخواهد خود را مطرح کند و ضعف او را به رخش بکشد. [۹]‏

امام حسن عسکری ـ علیه السلام ـ می فرمایند:

«مَنْ وَعَظَ أَخَاهُ سِرّاً فَقَدْ زَانَهُ وَ مَنْ وَعَظَهُ عَلَانِیَةً فَقَدْ شَانَه‏.»[۱۰]

«هر کس که برادرش را در خفا و پنهانى اندرز دهد، بدون شکّ او را آراسته، و اگر آشکارا موعظه کند رسوایش ساخته است‏.»

در مقابل دوست عاقل، دوست جاهل است. امام درباره دوستی با چنین افرادی می فرمایند:

«صَدِیقُ الْجَاهِلِ تَعِب‏‏.»[۱۱]

«دوست نادان مایه رنج و زحمت است‏.»

امام یکی از ویژگی دوست و برادر خوب را چنین بر می شمارند:

«خَیْرُ إِخْوَانِکَ مَنْ نَسِیَ ذَنْبَکَ إِلَیْه‏.»‏[۱۲]

«بهترین برادران تو کسى است که از خطاى تو نسبت بخود فراموش کند‏.»

ایشان درباره راه های کسب دوست، به ویژگی رفتاری خود انسان اشاره می کنند و می فرمایند:

«مَنْ کَانَ الْوَرَعُ سَجِیَّتَهُ وَ الْکَرَمُ طَبِیعَتَهُ وَ الْحِلْمُ خَلَّتَهُ کَثُرَ صَدِیقُهُ وَ الثَّنَاءُ عَلَیْهِ‏.»[۱۳]

«کسی که پارسایی، خلق او و کرم، طبیعت او و حلم، خصلت او باشد دوست و ثناگویش زیاد می شود‏.»

امام، برخی صفات یک رفیق بد را چنین بیان می کنند:

«بِئْسَ الْعَبْدُ عَبْدٌ یَکُونُ ذَا وَجْهَیْنِ وَ ذَا لِسَانَیْنِ یُطْرِی أَخَاهُ شَاهِداً وَ یَأْکُلُهُ غَائِباً إِنْ أُعْطِیَ حَسَدَهُ وَ إِنِ ابْتُلِیَ خَذَلَه‏‏.»‏[۱۴]

«چه بد است آن بنده‏اى که دو رو و دو زبان است. برادرش را در حضور مى‏ ستاید و در غیاب بدگوئى مى ‏کند. اگر عطایى یابد بر او حسد ورزد و چون گرفتار شود تنهایش گذارد‏.»
 

همسایه داری

حقّ همسایگى نزدیک به حقّ رحم و خویشان است؛ زیرا همسایگى حقّى است وراى حق برادرى اسلامى. به این معنى که همسایه مسلمان علاوه بر حقّ برادرى اسلامى، حق دیگرى نیز دارد؛ بنابراین هر که در حق همسایه عداوت یا بخل ورزد گناهکار است. [۱۵]‏

امام حسن عسکری ـ علیه السلام ـ یکی از ویژگی همسایه بد را این گونه بر می شمارند:

«مِنَ الْفَوَاقِرِ الَّتِی تَقْصِمُ الظَّهْرَ جَارٌ إِنْ رَأَى حَسَنَةً أَطْفَأَهَا وَ إِنْ رَأَى سَیِّئَةً أَفْشَاهَا‏.»[۱۶]

«از جمله گرفتاری هاى کمرشکن، همسایه‏اى است که چون خوبى یا کار نیکى بیند آن را پنهان سازد، و چون بدى بیند آن را افشا نماید‏.»
 

خشم نکردن و کینه توز نبودن

غضب، کیفیّتى نفسانى است که باعث حرکت روح از درون به بیرون براى غلبه و پیروزى مى ‏شود و مبدأ و سرچشمه آن انتقام‏ جویى است.

 غضب طرف افراط است و اگر شدید باشد موجب حرکت شدید مى‏ شود که به سبب آن حرکت، حرارتى در مغز و اعصاب پدید مى‏ آید و همچون دود تیره‏اى نور عقل را مى ‏پوشاند و کار و اثر آن را ضعیف مى‏ کند و از این رو پند و اندرز در خشمگین اثر نمى ‏بخشد؛ بلکه بر درشتى و شدّت آن مى ‏افزاید. [۱۷]‏ امام حسن عسکری درباره غضب می فرمایند:

«الْغَضَبُ مِفْتَاحُ کُلِّ شَر‏.»[۱۸]

«خشم کلید هر شرّى است‏.»

«حقد» عبارت است از در دل عداوت و دشمنی کسی را داشتن و منتظر فرصت مناسب برای ابراز آن بودن. در واقع «حقد»، خشم و غضبی است که امکان ظهور و بروز نیافته است و سرکوب شده و در دل می ماند تا روزی، فرصت بروز پیدا کند. [۱۹]‏ امام حسن عسکری ـ علیه السلام ـ درباره شخص کینه توز می فرماید:

«أَقَلُّ النَّاسِ رَاحَةً الْحَقُود.» [۲۰]

«آسایش کینه‏ توزان از همه مردم کمتر است‏.»
 

پرهیز از دروغگویی

از اخلاق بد اجتماعی که امام حسن عسکری ـ علیه السلام ـ از آن نهی فرموده اند دروغگویی است. ایشان با تشبیهی، نهایت بدی دروغ را چنین بیان می کنند:
«جُعِلَتِ الْخَبَائِثُ فِی بَیْتٍ وَ جُعِلَ مِفْتَاحُهُ الْکَذِب‏.»[۲۱]‏‏

«کارهاى زشت را در خانه‏ اى قرار داده‏ اند و کلیدش دروغگوئى است‏‏.»
 

توصیه امام حسن عسکری ـ علیه السلام ـ به شیعیان:

از برنامه های امام حسن عسکری ـ علیه السلام ـ ، توصیه های اخلاقی به شیعیان بوده است. ایشان در توصیه ای به شیعیان، دستورات فردی و اجتماعیِ مهمی راجع به اخلاق آنها بازگو می کنند :

«أُوصِیکُمْ بِتَقْوَى اللَّهِ وَ الْوَرَعِ فِی دِینِکُمْ وَ الِاجْتِهَادِ لِلَّهِ وَ صِدْقِ الْحَدِیثِ وَ أَدَاءِ الْأَمَانَةِ إِلَى مَنِ ائْتَمَنَکُمْ مِنْ بَرٍّ أَوْ فَاجِرٍ وَ طُولِ السُّجُودِ وَ حُسْنِ الْجِوَارِ فَبِهَذَا جَاءَ مُحَمَّدٌ صَلُّوا فِی عَشَائِرِهِمْ وَ اشْهَدُوا جَنَائِزَهُمْ وَ عُودُوا مَرْضَاهُمْ وَ أَدُّوا حُقُوقَهُمْ فَإِنَّ الرَّجُلَ مِنْکُمْ إِذَا وَرِعَ فِی دِینِهِ وَ صَدَقَ فِی حَدِیثِهِ وَ أَدَّى الْأَمَانَةَ وَ حَسَّنَ خُلُقَهُ مَعَ النَّاسِ قِیلَ هَذَا شِیعِیٌّ فَیَسُرُّنِی ذَلِکَ.

اتَّقُوا اللَّهَ وَ کُونُوا زَیْناً وَ لَا تَکُونُوا شَیْناً جُرُّوا إِلَیْنَا کُلَّ مَوَدَّةٍ وَ ادْفَعُوا عَنَّا کُلَّ قَبِیحٍ فَإِنَّهُ مَا قِیلَ فِینَا مِنْ حُسْنٍ فَنَحْنُ أَهْلُهُ وَ مَا قِیلَ فِینَا مِنْ سُوءٍ فَمَا نَحْنُ کَذَلِکَ.

لَنَا حَقٌّ فِی کِتَابِ اللَّهِ وَ قَرَابَةٌ مِنْ رَسُولِ اللَّهِ وَ تَطْهِیرٌ مِنَ اللَّهِ لَا یَدَّعِیهِ أَحَدٌ غَیْرُنَا إِلَّا کَذَّابٌ.

أَکْثِرُوا ذِکْرَ اللَّهِ وَ ذِکْرَ الْمَوْتِ وَ تِلَاوَةَ الْقُرْآنِ وَ الصَّلَاةَ عَلَى النَّبِیِّ فَإِنَّ الصَّلَاةَ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ عَشْرُ حَسَنَاتٍ.

احْفَظُوا مَا وَصَّیْتُکُمْ بِهِ وَ أَسْتَوْدِعُکُمُ اللَّهَ وَ أَقْرَأُ عَلَیْکُمُ السَّلَام‏.»[۲۲]

« شما را سفارش مى ‏کنم به رعایت تقواى الهى، و پارسایی در دینتان، و تلاش و کوشش در راه خدا، و راستگویى، و پس دادن امانت به کسى که به شما اعتماد کرده، خوب باشد یا بد، و طول سجده، و خوش همسایگى، زیرا محمّد صلّى اللَّه علیه و اله و سلّم همین دستورات را آورده است، و در میان آنها نماز گزارید، و در عزای شان شرکت کنید، و از بیمارانشان عیادت نمایید و حقوقشان را رعایت کنید؛ زیرا هر یک از شما که در دینش پارسا، و در کلامش صادق بوده و امانت را پس دهد، و اخلاقش را با مردم نیکو دارد، گفته می شود: او شیعى مذهب است. همین‏ مرا شاد و خرسند سازد.

از خدا بترسید و موجب زینت شوید و مایه عیب و ننگ نباشد. همه دوستى و محبّت را به سوى ما جلب نمایید و هر زشتى و ننگى را از ما دور سازید؛ زیرا هر خوبى که در باره ما گویند ما اهل آن هستیم و هر بدى که گفته شود از ما به دور است.

برای ما در کتاب خدا حقی است و با رسول خدا صلّى اللَّه علیه و اله و سلّم خویشى و نسبتى است، و ما را از جانب خدا پاکى و طهارتى است که غیر ما هیچ کس دعوى این مقام نکند جز دروغگو.

بسیار ذکر خداى گویید و در فکر مرگ باشید و زیاد قرآن بخوانید و بر پیامبر صلوات فرستید؛ زیرا صلوات بر پیامبر ده حسنه دارد. سفارشاتم را به خاطر بسپارید و شما را به خدا مى ‏سپارم. و سلام و درود من بر شما باد.»

پینوشتها
[۱] . نقطه ‏ها ى ‏آغاز در اخلاق ‏عملى، ص۴۷۷.
[۲] . تحف العقول عن آل الرسول، ص ۴۸۹.
[۳] . بحار الأنوار، ج‏۷۵، ص ۳۷۷.
[۴] . تحف العقول عن آل الرسول، ص ۴۸۹.
[۵] . اخلاق اسلامی، ص۱۴۰.
[۶] . تحف العقول عن آل الرسول، ص ۴۸۹.
[۷] . تحف العقول عن آل الرسول، ص ۴۸۷.
[۸] . تحف العقول عن آل الرسول، ص ۴۸۶.
[۹] . مراحل اخلاق در قرآن، ص۸۴ .
[۱۰] . تحف العقول عن آل الرسول، ص ۴۸۹.
[۱۱] . تحف العقول عن آل الرسول، ص ۴۸۹.
[۱۲] . بحار الأنوار، ج‏۷۵، ص ۳۷۷.
[۱۳] . بحار الأنوار، ج‏۷۵، ص ۳۷۹.
[۱۴] . تحف العقول عن آل الرسول، ص ۴۸۸.
[۱۵] . علم‏ اخلاق ‏اسلامى ج۳، ص۳۵۷.
[۱۶] . تحف العقول عن آل الرسول، ص۴۸۷.
[۱۷] . علم ‏اخلاق ‏اسلامى،ج۲، ص۳۴۷.
[۱۸] . تحف العقول عن آل الرسول، ص ۴۸۸.
[۱۹] . اخلاق اسلامی، ص۱۷۱.
[۲۰] . تحف العقول عن آل الرسول، ص ۴۸۸.
[۲۱] . بحار الانوار، ج۷۵، ص۳۷۷.
[۲۲] . تحف العقول عن آل الرسول، ص ۴۸۸.


منبع: سایت بلاغ

نماهنگ | أین عمار...

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: «من در سال ۸۸، مسئله‌‌ى بصیرت را مطرح کردم؛ عدّه‌‌اى این را مسخره کردند، «بصیرت» را مسخره کردند؛ مسخره نداشت، واقعیّت بود؛ الان هم واقعیّت است. معناى بصیرت این است که در فتنه، در بین غبار، راه را گم نکنید؛ این مهم است.» ۱۳۹۳/۳/۲۶
رسانه KHAMENEI.IR به مناسبت ایام سالگرد شهادت جناب عمار یاسر صحابه راستین پیامبر اعظم و امیرالمؤمنین علیهم‌السلام، نماهنگ «أین عمار...» را منتشر می‌کند.