کتاب‌هایی که برای شناخت حضرت فاطمه (س) باید خواند

تاریخ اسلام همواره برهه‌های مهمی داشته که شناخت آن کمک شایانی به درک ماهیت اسلام می‌کند و از این رهگذر می‌توانیم مسئولیت‌های خود را در شرایط امروز بشناسیم و به آن‌ها عمل کنیم.

ماه‌های بعد از رحلت پیامبر (ص) تا شهادت حضرت زهرا (س) دوران حساسی در تاریخ اسلام محسوب می‌شود. این دوره چنان مهم است که حوادث بعدی مانند سکوت 25 ساله امام علی (ع)، صلح امام حسن (ع) و واقعه عاشورا از پیامدهای آن است.

این دوره 95 روزه با نام حضرت زهرا (س) گره خورده است و برای بررسی علل حوادث نام برده شده، نمی‌توان نامی از آن حضرت نبرد. از طرفی کمبود منابع تحلیلی مناسب تا حدی درک این دوره را سخت کرده است. با این حال آثاری در رابطه با حضرت زهرا (س) به نگارش درآمده است که می‌تواند تا حدی ما را با شخصیت این بانوی بزرگ اسلام آشنا کند.

در ادامه به معرفی تعدادی از این آثار پرداخته‌ایم:

«زندگانی حضرت زهرا (ع)»

در میان انبوه آثاری که در معرفی شخصیت حضرت زهرا (س) به ذکر مصائب آن حضرت بسنده می‌کنند، حضور کتابی نظیر «زندگانی حضرت زهرا (س)» که نهایت تلاش خود را در معرفی جامع خصایل، فضائل و موقعیت تاریخی و سیاسی آن بانوی بزرگ اسلام دارد، حضوری ارزنده و چشمگیر است. این کتاب، ترجمه اثر معروف «حیاة سیدة النساء فاطمة الزهرا (س)» نوشته محقق نامدار «باقر شریف قریشی» است که به خوبی از پس تبیین ابعاد مختلف شخصیتی آن حضرت برآمده و نظری چند بعدی به آن افکنده است.

«زندگانی حضرت زهرا (ع)»، به قلم «باقر شریف قرشی» و ترجمه «محمدرضا مهری» در 416 صفحه نوشته و توسط «بنیاد معارف اسلامی» منتشر شده است.

«فاطمه نگین جهان و جنان»

حضرت فاطمه (س) در کتاب های تفسیری، حدیثی و تاریخی اهل سنت، جایگاه جلیل و جامعی دارد. در فصل اول کتاب «فاطمه نگین جهان و جنان»، با بهره گیری از تفاسیر قدیمی اهل سنت، بیش از 100 آیه قرآن که درباره آن حضرت نازل شده، آورده شده است.

در فصل دوم، به زندگی آن بانوی بی بدیل و حوادث پس از ارتحال رسول الله (ص) از منابع دست اول اهل سنت پرداخته شده است.

در فصل سوم این پرسش پاسخ داده شده است که چرا سید مظلومان، امیرمؤمنان (ع) هنگام حمله به خانه اش سکوت اختیار کرد؟

«فاطمه نگین جهان و جنان»، تألیف «محمدرضا رمزی اوحدی» است که در 280 صفحه توسط «مؤسسه شهید احمد کاظمی» منتشر شده است.

«معارف فاطمی: گزیده ای از احادیث نورانی حضرت فاطمه زهرا (ع)»

این کتاب شامل احادیثی به نقل از فاطمه زهرا (س) در موضوعات مختلف اخلاقی و اعتقادی است. در ابتدای این کتاب، به بررسی ابعاد معنوی و نورانی فاطمه زهرا (س) مانند خلقت نوری ایشان پرداخته شده و آثار محبت و دوست داشتن آن بانوی بزرگ از لحاظ دنیوی و اخروی بیان شده است. آنگاه از منظر قرآنی به تبیین مقام و منزلت والای فاطمه زهرا (س) پرداخته شده و جایگاه خاص ایشان نزد خداوند متعال، پیامبر اسلام (ص)، امام علی (ع) و سایر امامان ترسیم شده است.

نویسنده فاطمه زهرا (س) را حقیقتی ناشناخته توصیف نموده و سخنانی از ایشان در زمینه های مختلف اعتقادی مانند توحید و شناخت امامان معصوم (ع)، قرآن کریم و عظمت آن، نماز و دعا، شیعه، حجاب و رعایت عفاف، آداب و سنن اسلامی، اسرار و فلسفه تشریع احکام الهی، مسایل اخلاقی و مسئله شفاعت، گردآوری کرده است. وی همچنین به توصیف مقام معنوی فاطمه زهرا (س) در روز قیامت پرداخته و نیز ابعادی از سیره عملی و اخلاقی ایشان را توصیف کرده است.

«معارف فاطمی: گزیده ای از احادیث نورانی حضرت فاطمه زهرا (ع)» به قلم «مجید جعفرپور» نوشته و توسط نشر «بیت الاحزان» در 148 صفحه منتشر شده است.

«فاطمه تجلی‌گاه انوار آفرینش»

کتاب «فاطمه تجلی‌گاه انوار آفرینش» مروری بر زندگانی و فضایل فاطمه زهرا (س)، سیره عملی، اخلاقی و مصائب ایشان است. در ابتدای کتاب، به بیان دوره های مختلف زندگانی فاطمه زهرا پرداخته شده و تحمل رنج های زیاد توسط این بانوی بزرگ در ادوار مختلف زندگی توصیف شده است. آنگاه به سیره ایشان در زمینه عبادت، رعایت حجاب و عفاف، اطاعت از شوهر، خانه داری، تربیت فرزند، علم، ایمان، تقوا، صبر، شکر، استقامت، ارتباط دائم با خدا و برخی دیگر از فضائل نفسانی ایشان اشاره شده و از منظری روایی و قرآنی به شرح مناقب و کرامات آن بانوی بزرگوار پرداخته شده است.

در بخش دیگری از کتاب به شرح و تفسیر معنای ولایت از لحاظ لغوی، اصطلاحی و قرآنی پرداخته شده و ادله اثبات ولایت و امامت امام علی (ع) و شایستگی همه جانبه ایشان بر سایر صحابه در این زمینه مورد بحث و بررسی قرار گرفته و دفاع تمام قد فاطمه زهرا از امامت و ولایت آن امام و نقد خلافت خلیفه اول با استناد به خطبه فدکیه، تبیین شده است. در ادامه برخی از صفات فاطمه زهرا در زمینه رسیدگی به احوال یتیمان و فقرا و تأمین نیازهای مردم بیان شده است.

«فاطمه تجلی‌گاه انوار آفرینش» نوشته «سید مجتبی برهانی» است که توسط نشر «بیت الاحزان» در 616 صفحه و 6 جلد منتشر شده است.

«فاطمه (ع) اسوه بشر»

کتاب «فاطمه (ع) اسوه بشر» در معرفی شخصیت حضرت فاطمه (س) و شامل پنج بخش است. کتاب در فصل نخست با عنوان «کلیات» به بیان مباحثی با عناوین ضرورت شناخت اهل بیت (ع)، گستره شناخت اهل بیت، اهل بیت (ع) بهترین الگوی هدایت، فاطمه (س) آینه تمام‌نمای اهل بیت، فاطمه (س) الگوی فراجنسیتی و فاطمه (س) الگویی فراتر از زمان و مکان، پرداخته است.

بخش دوم کتاب، به بررسی فضایل و مناقب اهل بیت (ع) و حضرت فاطمه (س) اختصاص یافته است. «حضرت فاطمه (س) در آینه قرآن» عنوان بخش سوم است که طی آن فاطمه (س) در صفای آینه وحی و به روایت آیات و سوره هایی چون آیه تطهیر، آیه مودت، سوره کوثر، سوره قدر و سوره دهر معرفی شده است.

کتاب در بخش چهارم به بررسی و تبیین سیره حضرت فاطمه (س) در ابعاد علمی و معرفتی، تربیتی و آیین همسرداری و اجتماعی و سیاسی پرداخته است.

بخش پنجم کتاب نیز به طرح هفت پرسش و پاسخ پیرامون حضرت فاطمه (س) اختصاص یافته است.

«فاطمه (ع) اسوه بشر» به قلم «عبدالله جوادی آملی» در 260 صفحه منتشر و توسط «مرکز نشر اسراء» منتشر شده است.

«سیره فاطمی (ع): نگاهی به زندگانی، فضائل و کلام حضرت فاطمه (ع)»

این کتاب زندگانی، فصائل و سیره حضرت فاطمه (س) را شامل می شود. در مقدمه فصل اول آمده است: «فاطمه (س) همانند اهل بیت (س) الگوست؛ زیرا همه ویژگی‌های امامان همچون علم امام، عصمت و ولایت تکوینی در ایشان جمع بود و تنها امام نبود؛ بنابراین، او برای تمام بشریت الگوست و ما باید از این الگویی که خداوند برای ما به عنوان یک نعمت و هدیه فرستاده بهره بگیریم.

یکی از بخش‌های خواندنی این کتاب به ازدواج صدیقه کبری (س) و علی مرتضی (ع) اختصاص دارد. نویسنده در این اثر به بیان ویژگی‌های زندگی مطلوب علوی با مثال زدن از زندگی امام علی (ع) و حضرت زهرا (س) می‌پردازد و نکات زیبایی از زندگی این دو معصوم بزرگوار را به عنوان درس عبرت برای جوانان امروز نقل می‌کند.

«سیره فاطمی (ع): نگاهی به زندگانی، فضائل و کلام حضرت فاطمه (ع)» به قلم «سید احمد خاتمی» در 338 صفحه نوشته و توسط نشر «مسیا» منتشر شده است.

منبع:سایت خبرگزاری دفاع مقدس

درسهای عاشورایی در کلام رهبر (5)(پوستر)

درسهای عاشورایی همه روزها عاشورای توست

مقام معظم رهبری دام ظله حقیقتا آنچه که از صحنه عاشورا در مقابل چشم ماست جا دارد که بگوییم در تمام حوادثی که از فجایع بشری سراغ داریم هنوز تک و بی همتاست و نظیری ندارد. همانطور که پیغمبر فرمود : امام حسن فرمود: بنابر انچه که در روایات است «لا یوم کیومک یا اباعبدالله» هیچ روزی مثل روز عاشورای تو مثل کربلا و مثل حادثه تو نیست

درسهای عاشورایی اسوه وفا و بصیرت

مقام معظم رهبری دام ظله در زیارات و کلماتی که از ائمه علیهما السلام راجع به اباالفضل العباس رسیده است روی این جمله تاکید شده است یکی بصیرت یک وفا بصیرت اباالفضل کجاست ؟ در روز تاسوعا وقتی که آمدند به او پیشنهاد امان نامه کردند :چنان برخورد جوانمردانه ای کرد که دشمن را پشیمان نمود و گفت: من از حسین جدا شوم اف بر شما و امان نامه شما! وفاداری حضرت ابوالفضل العباس هم از همه جا بیشتر در همین قضیه وارد شدن در شریعه فرات و ننوشیدن آب است

مرحوم دولابی: در باطنِ خودت عقب حق برو

مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: چرا این هرچه می‌بیند دلش می‌خواهد؟ فرمود غَضّوُا ابصارَکم عمّاحرَّمَ اللهُ (چشم‌هایتان را از آنچه حرام کرده است بپوشانید). یعنی چشم‌هایتان را از قشنگی نپوشانید و نگاه کنید. هرچه به چشم دلت زیبا بود نگاه کن، فرمان دلت را ببر و هرچه دلت گفت زیباست آن را نگاه کن. بدن نه! دلت. دلت هرجا خواست برو که آن اذن الله است و متعلق به ولایت و محبّت اهل بیت(ع) است. آن معصوم است و جای اشتباه نمی‌رود. حتّی اگر جایی اشتباه کند و کسی را بکُشد. - ولو دوست اهل بیت(ع) را کشته باشد – خدا به او جزا می‌دهد. به خیالش دشمن اهل بیت است، کارد را گذاشت و به او مزد هم دادند. تعزیه گرفته بودند شمر می‌خواست سر امام حسین(ع) را با خنجر ببرد. یک تبریزی آنجا بود و خنجر همراه داشت آن را درآورد و سر شمر را برید. بختِ شمر بود.

شمر دارد سر امام حسین(ع) را می‌بُرد، آیا اگر شما بودید می‌ایستادید؟ الان من دیده‌ام فوتبال که پخش می‌کنند آنها که پای تلویزیون نشسته‌اند، خود را این طرف آن طرف می‌کنند. آیا این بابا نکُشد؟ شما در تلویزیون، عکس توپ را که مربوط به بازی دیروز است می‌بیند. بچه من در اطاق، خودش را این طرف آن طرف می‌کند که توپ را بزند. وجود بشر خیلی پشتکار دارد. علی ایّ حال این رفیق ما که تعزیه را نگاه می‌کرد یک مرتبه خنجر را بر می‌دارد و سر شمر را می‌بُرد و او را زندان می‌برند. کسی را کشته بود و باید او را محاکمه می‌کردند. او را که محاکمه می کردند گریه می‌کرد و می‌گفت آیا بایستم تا شمر سر امام حسین(ع) را ببرد؟ بلکه نزدیک بود سر قاضی را هم ببرد. قاضی دید نمی‌شود او را از کربلا بیرون آورد. خدا ان شاء الله ما را هم شمائل شناس کند که مثل او چنان داخل تعزیه برویم که اصلاً بیرون نیاییم.

چقدر خوب است که آدمی وقتی حق را پیدا کرد پشتکار داشته باشد. وقتی قلبت حق را می‌بیند، در باطنِ خودت عقبش برو. اگر در نماز است یا در روزه است یا در کارهای خیر است عقبش برو. یا اینکه در کار نیست بلکه در سکوت و نشستن است. روزها دو ساعت، یک ساعت، نیم ساعت جایی بنشین، تفکر و تعقّل کن. راست است که تفکر ساعه افضلُ مِن عبادهِ سَبعینَ سَنهٍ. بیشتر عمر این امت بین شصت و هفتاد است . لذا از هفتاد زیاد می‌فرمایند. کسی که یک ساعت فکر کند یک مرتبه ممکن است دری را باز کند که هفتاد سال عمر، آن را باز نکند. یک ساعت فکر کرد و کلید را یافت و در را باز کرد. تازه منظور، ساعت هم نیست. همان وقت که کلید را پیدا می‌کند را ساعت می‌گویند. می‌گوید اینجاست. والا ممکن است آدمی ده ساعت، بیهوده این طرف و آن طرف را نگاه کند. آن ساعت نیست. ساعت قرآن «آنی» است که آدمی چیزی را پیدا می‌کند. امیدوارم خیلی وقت شناس باشید. پی آن، «آن» بگردید که آدمی چیزی را پیدا می‌کند.

کتاب طوبی محبت؛ جلد3 – ص 206
مجلس حاج محمد اسماعیل دولابی

منبع:فرهنگ نیوز

دیدار آیت الله حق شناس با امام زمان(عج) در مکه

یکی از شاگردان و دوستان نزدیک فقیه عارف حضرت آیت الله حاج میرزا عبدالکریم حق شناس در گفت‌وگوی تلفنی خبرنگار لبیک با ایشان، خاطره‌ای ناگفته و درس‌آموز را از آن عالم ربانی بیان کرد که در ذیل از نظرتان می‌گذرد:

شاگرد آیت‌الله حق شناس گفت: مرحوم حاج آقا (آیت الله حق‌شناس) هنگامی که می‌خواستند به مکه مشرف شوند در فرودگاه مهرآباد از پرواز جا ماندند و مجبور شدند برای پرواز بعدی، به صورت تنها اعزام شوند.ایشان پس از پیاده شدن از هواپیما در عربستان (مکه) به دلیل اینکه کسی ایشان را نمی‌شناخت و کاروان خود را نیز گم کرده بود و ایشان نیز نمی‌دانست که محل اسکان کاروان و همراهان کجاست سوار بر تاکسی می‌شوند و راننده تاکسی نیز ایشان را در کنار یک کاروانی پیاده می‌کند و در طی این مسیر برخورد احترام آمیزی نیز با ایشان صورت نمی‌گیرد.حتی آن کاروان جایی مثل انباری که پیاز، سیب زمینی و.. در آن مکان بود را در اختیار آیت الله حق‌شناس قرار می‌دهد و می‌گویند شما زائر ما نیستی.

آیت الله حق‌شناس که به دلیل کهولت سن و وضعیت جسمانی از یک طرف و برخورد نامناسب افراد با ایشان "مضطر " شده بودند، در همان مکان (انباری هتل) به وجود مقدس صاحب الزمان (عج) توسل پیدا می‌کنند.

آیت الله حق‌شناس می‌گوید: تا به حضرت حجت(عج) توسل پیدا کردم، آقا‌(عج) تشریف آوردند، بلند شدم، تمام قد ایستادم، ایشان به من لبخندی زدند و 15 دقیقه آقا امام زمان را نگه داشتم و خدمتشان گزارش دادم که من از پرواز جاماندم، راه را گم کردم و...با من بدرفتاری کردند به من این چیزها را گفتند و می‌گویند تو از ما نیستی ....، حضرت(عج) در طول این مدت که به ایشان گزارش می‌دادم و درد و دل می‌گفتم تمام عرایض بنده را می‌شنیدند، پس از پایان عرایضم، حضرت حجت تشریف بردند، با رفتن امام زمان، ناگهان درب انباری باز شد و سر‌کنسول ایران در جده وارد شد و گفت که شما کجا بودید و ما دنبال شما بسیار گشتیم و...

سپس شاگرد آیت الله حق شناس پس از بیان این خاطره به نقل از آیت الله حق‌شناس ادامه داد: این در حالی بود که هیچ کس نمی‌دانست آیت الله حق‌شناس کجا هستند سپس با عزت و احترام فراوان با ایشان برخورد می‌شود و همه امکانات مهیا می‌شود.آیت الله حق‌شناس پس از بیان این خاطره می‌فرمودند: هر شخص مضطری در هر مکانی که باشد به حضرت بقیه الله متوسل شود، خود حضرت تشریف می‌آورند.

منبع:سایت عمارنامه

درسهای عاشورایی در کلام رهبر (4)(پوستر)

درسهای عاشورایی استقامت امام

مقام معظم رهبری (دام ظله ) اگر امام حسین (ع) می خواست در مقابل حوادث دشواری مثل شهادت علی اصغر، اسارت زنان، کشته شدن همه جوانان و.... عظمت رسالت خود را به فراموشی بسپارد می توانست عقب نشینی کند و بگوید .... دیگر تکلیف نداریم امام حسین (علیه السلام) چنین می نگرد این نشانگر استقامت آن حضرت است تا تحمل مسایلی که بر حسب موازین شرعی و موازین عقلی ممکن است خلاف مصلحت به نظر آید.

درسهای عاشورایی نجات بخش تاریخ

مقام معظم رهبری (دام ظلله) ماجرای امام حسین نجات بخشی یک ملت و امت نبود. نجات بخشی یک تاریخ بود امام حسین خواهرش زینب و اصحاب و دوستانش با این حرکت تاریخ را نجات دادند

زینب(س) ؛ نماد شهامت و شکیبایی

جایگاه شهید و شهادت و مفهوم شهادت طلبی

به مقوله شهید، شهادت و شهادت طلبی در اسلام ناب محمدی(ص) اهمیت بسیاری داده شده است. شهید و شهادت دارای جایگاه ویژه ای نزد خداوند می باشند و شهادت به عنوان مهمترین اعمال و بالاترین مراحل تکامل عملی، معرفی گردیده است. پیامبر اکرم (ص) می فرمایند: "بالاتر از هر نیکوکاری، نیکوکاری دیگری است، تا آن گاه که مرد در راه خدا شهید شود، همین که در راه خدا شهید شد بالاتر از آن نیکوکاری نیست."1

همچنین حضرت علی(ع) در هنگام ضربت خوردن می فرمایند: "سوگند به خدای کعبه که رستگار شدم." یعنی شهادت را مایه رستگاری می دانند.خداوند متعال در قرآن کریم می فرمایند: "کسانی را که در راه خدا کشته شده اند مرده مپندار، بلکه آنها زنده اند و نزد پروردگارشان به ایشان روزی می دهند."2

این است که وقتی شهید، پس از شهادت کرامت و عنایت خداوند را مشاهده می کند، دوست دارد دوباره به دنیا برگردد و دوباره در راه خدا بجنگد و بار دیگر کشته شود.بنابراین، می توان گفت تنها مرحله ای از تکامل که انسان با رسیدن به آن به رستگاری و سعادت جاوید خویش یقین پیدا می کند، مرحله شهادت در راه خداست.فضایل ذکر شده درباره شهید و شهادت، موجب ایجاد روحیه شهادت طلبی در بین مسلمانان می گردد.

پیامبر اکرم(ص) می فرمایند: "هر که صادقانه از خداوند شهادت را مسألت کند و خداوند او را به منزلتهای شهیدان برساند، هر چند در بستر خود بمیرد."3 و یا اینکه امام علی(ع) در خطبه 156 نهج البلاغه می فرمایند: "گفتم: ای رسول خدا! مگر جز این است که در روز "احد" که گروهی از مسلمانان به شهادت رسیدند و شهادت نصیب من نشد و سخت بر من گران آمد، تو به من فرمودی: "ای علی! مژده باد تو را که شهادت در پی تو خواهد آمد. پیامبر(ص) به من فرمود: همانا این بشارت تحقق می پذیرد، در آن هنگام صبر تو چگونه است؟ گفتم: ای رسول خدا! چنین موردی جای صبر و شکیبایی نیست بلکه جای مژده شنیدن و شکرگزاری است." 4

در معنای شهادت طلبی می توان گفت، شخص با اینکه می داند در جنگ کشته می شود، باز هم در جنگ شرکت کند و همین منشأ قداست شهادت است؛ زیرا شهادت 2 رکن دارد؛ اول اینکه: در راه خدا باشد؛ یعنی هدف مقدس بوده و انسان بخواهد خود را فدای هدف کند و دیگر اینکه آگاهانه صورت گرفته باشد و شهادت به حکم اینکه عملی آگاهانه است و اختیاری و در راه هدف مقدس و از هر گونه انگیزه خودگرایانه منزه و مبراست، تحسین انگیز و افتخارآمیز است و عملی قهرمانانه تلقی می شود و در میان انواع مرگها، تنها این نوع از مرگ است که از حیات و زندگی، برتر و مقدس تر و عظیم تر و باافتخارتر است.

نمونه تاریخی این مطلب، یاران باوفای امام حسین(ع) می باشند، با آنکه آن حضرت در شب عاشورا خطاب به یاران خویش فرمود: "هر که می خواهد برود و هر کس می خواهد بماند، البته هر کس ماند فردا شهید می شود." عده ای رفتند و عده ای که طعم شیرین شربت شهادت را خداوند به آنها قبل از شهید شدنشان چشانده بود، ایستادند و مقاومت کرده و سپس به درجه رفیع شهادت نایل شدند.خاندان رسالت همیشه به عنوان الگوهای برتر شهادت طلبی مطرح می باشند و حضرت زینب(س) نیز به عنوان پیام آور کربلا، الگوی شهادت طلبی هر زن و مرد مسلمانی می باشد.

 بقیه مطالب درادامه مطلب

حضرت عباس علیه السلام و درس های مدیریت کلان

مدیریت بحران در میدان بی نظیر عاشورا نیازمند مدیران اجرایی همانند حضرت عباس علیه السلام بود که کارهای به ظاهر ناشدنی و سخت را تحقق بخشند. امروز نیز جامعه اسلامی نیازمند مدیرانی با همان ویژگی ها است.

اگر هرم شخصیتی واقعه بی بدیل عاشورا را ترسیم کنیم بی تردید در رأس هرم، وجود مقدس حضرت ابا عبدالله الحسن علیه السلام قرار دارند که همه صحنه عاشورا از وجود این امام همام نور می گیرد.

 

امام علیه السلام، علَم سپاه خود را به حضرت عباس علیه السلام دادند. بر این اساس، به سادگی می توان نتیجه گرفت که حضرت عباس علیه السلام تأثیرگذارترین شخصیت پس از خود امام حسین علیه السلام در میدان کربلا است.

 

تا کنون نکات تربیتی گوناگونی از سیره و عملکرد حضرت عباس علیه السلام در کربلا استفاده شده است اما این بار در این نوشتار می خواهیم از زاویه مدیریت کلان به ویژه در بحران ها، به شخصیت ذو ابعاد و برجسته حضرت عباس علیه السلام نظر کنیم و ویژگی های مدیران ارشد و ایده آل جامعه اسلامی را بررسی کنیم.

 

ولایت پذیری

سرپرستی امت اسلامی برعهده خدای متعال است چنان که می فرماید: «اللَّهُ وَلِیُّ الَّذینَ آمَنُوا؛ [1] خداوند سرپرست مؤمنان است.» و پیامبران الهی و پس از آخرین آن ها، ائمه معصومین با نصب از طرف خدای متعال عهده دار اِعمال اراده و ولایت الهی هستند.

 

بر این اساس، اولین ویژگی قطعی و ضروری کارگزاران ارشد جامعه اسلامی، تبعیت صد در صدی از ولایت است و حضرت عباس علیه السلام با وجود تمام شایستگی های ظاهری و باطنی، قبل از هر چیز مطیع محض امام و ولی زمان خویش بودند چنان که در زیارتنامه آن حضرت، این گونه توصیف شده اند: «اَلْمُطیعُ لِلّهِ وَلِرَسُولِهِ وَلأمیرِالْمُؤْمِنینَ وَالْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ صَلّی اللّه ُ عَلَیْهِمْ وَسَلَّمَ؛ [2] فرمانبردار خدا و پیامبر خدا و امیرمؤمنان و حسن و حسین که درود و سلام خدا بر آنها باد!»

 

خطاب محترمانه به امام حسین علیه السلام با عنوان «سیدی و مولای»، فرمانبرداری در همه اوامر امام حسین علیه السلام از جمله جلوه های بارز ولایت پذیری همه جانبه ایشان از ولی زمان خویش است.

 

مدیرانی که فکر می کنند به خاطر تخصص و توانمندی خاصی که دارند می توانند حداقل در برخی موارد امر و دستور ولایت را نادیده بگیرند شایسته مدیریت در نظام اسلامی را ندارند چنان که خسارت تمرد مسئولین از دستور ولایت فقیه به عنوان نائب عام امام عصر علیه السلام، بارها در نظام اسلامی ایران تجربه شده است.

 بقیه مطلب درادامه مطلب

«بصیرت عاشورایی»؛ ضامن سعادت ابدی

گروه استان‌های دفاع‌پرس- ابوالقاسم محمدزاده؛ عاشورا حادثه‌ای نبود که در یک نیم روز سال ۶۱ هجری رقم بخورد و همه چیز تمام شود.

عاشورا به استناد تاریخ، شروع و آغاز یک حرکت جهانی بود و مصباح‌الهدایتی بود که جهان بشریت را تحت تأثیر خود قرار داد. بنا بر وعده اللهی و اعتقاد شیعه و همچنین فرمایشات رسول مکرم اسلام (ص) این چراغی است که هرگز خاموش نمی‌شود. چراغی که ریشه در خون دارد و انوارش پیام‌هایی را از خود متصاعد می‌کند که هدایت‌گر و روشنی‌بخش است.

عاشورا، دارای پیام‌ها و مفاهیم بلندی است اما از میان همه درس‌ها، ره‌آوردها، عبرت‌ها، هشدارها و عملکردها فقط به تشنگی و شهادت امام حسین (ع) و یارانش پرداخته شده و تنها از تاراج خاندانش در بعدازظهر عاشورا، به انگشت و انگشتر و آواره شدن اهل‌بیت عصمت و طهارت، اسارت، سختی و مشقت کوفه تا شام و فراموش کردیم گفته حضرت زینب (س) را که فرمود «ما رأیت الا جمیلا»، و یادمان رفت که عاشورای حسینی ترجمه همین مفاهیم بلند انسانی است. مفاهیمی که هرکدام از آن‌ها دنیایی حرف برای گفتن و روشنگری دارند.

عاشورای حسینی ترجمه و تجسم عینی ارزش‌هایی است که برخی در جامعه به حاشیه رانده شده‌ و یا فراموش شده‌اند، یکی از آن مفاهیم «بصیرت» است.

در نگاه ظاهری به حوادث کربلا، مناظر زیبا و جمیل آن به چشم نمی‌آید. جهل و نفاق کوفیان فراموش می‌شود و تنها زینب کبری (س) است که فریاد می‌زند:

- بر نیزه سری روانه در صحرایی

یک مشک و دو دست و غربت و تنهایی

با لحن خوشی حضرت زینب (س) می‌گفت؛ من هیچ ندیده‌ام به‌جز زیبایی ...

این سخن نشان از بصیرت عقیله بنی‌هاشم داشت که حتی تا واپسین لحظه حیات مبارکش، لحظه‌ای از ذکر یاد و نام برادرش حسین (ع) غافل نبود و همواره این قیام بزرگ و هدفش را متذکر می‌شد.

بصیرت یعنی هوشیاری، آگاهی، استفاده درست از عقل و منطق و در یک کلمه، بصیرت به معنای «چشم عقل» است، نوری درونی که شناخت درست دین را به همراه دارد و از میان ۳۰ هزار نفر لشکر گم‌شده در غرور و کذب و دنیاپرستی و اسیر شهوت بودن عمر بن سعد، شامل حر بن یزید ریاحی می‌شود و راهش را با انتخابی درست و آگاهانه به سمت روشنی و نور سوق می‌دهد و سعادت ابدی را در دامن حسین (ع) می‌یابد و بی‌بصیرت‌ترین فرد تاریخ در روز عاشورا شمرابن‌ذی‌الجوشن است که به بزرگ‌ترین جنایت تاریخ بشریت دست می‌زند.

غفلت، عامل مهمی بود که شمر و لشکر ۳۰ هزار نفره کوفیان دچارش شدند و بصیرت را از آن‌ها گرفت و امام زمان خود را نشناختند و زمانی به خود آمدند که پشیمانی سودی نداشت. هرچند که باید! ریشه‌های این غفلت را در سقیفه بنی‌ساعده و صفین جستجو کرد.

درسهای عاشورایی در کلام رهبر (3)(پوستر)

درسهای عاشورایی عاشورا نگهدارنده اسلام

مقام معظم رهبری دام ظله اساس دین با عاشورا پیوند خورده و به برکت عاشورا هم باقی مانده است اگر فداکاری بزرگ حسین بن علی (علیه السلام) نمی بود که این فداکاری وجدان تاریخ را به کلی متوجه و بیدار کرد، در همان قرن اول یا نیمه قرن دوم هجری بساط اسلام به کلی برچیده می شد.

درسهای عاشورایی ایثار و استقامت

مقام معظم رهبری (دام ظله ) در حادثه عاشورا امام حسین (علیه السلام) حتی کسانی مانند «عبدالله بن عباس» و «عبدالله بن جعفر» که خودشان بنی هاشم و از همین شجره طیبه اند جرات نمی کنند در مکه یا مدینه فریاد بزنند و به نام امام حسین (علیه السلام) شعار دهند چنین مبارزه ای غریبانه است ومبارزه غریبانه سخت ترین مبارزه هاست ان وقت در این مبارزه غریبانه عزیزترین عزیزانش در مقابل چشمش قربانی می شوند این گل های بنی هاشم پر پرمی شوند و در مقابلش روی زمین بریزند و حتی کودک شش ماهه اش هم کشته شود....

درسهای عاشورایی در کلام رهبر (2)(پوستر)

درسهای عاشورایی خط و نشان عاشورا

مقام معظم رهبری دام ظله یکی از خطوط روشن نهضت عاشورا و بلکه خط نشان نهضت عاشورا عبارت است از استقامت امام حسین (ع)

درسهای عاشورایی ایثار و استقامت

مقام معظم رهبری (دام ظله )عاشورا پیام های و درسهایی دارد عاشورا درس می دهد که برای حفظ دین باید فداکاری کرد. درس می دهد که در راه قرآن از همه چیز باید گذشت درس می دهد که درمیدان نبرد حق و باطل کوچک و بزرگ زن و مرد، پیر و جوان شریف و وضیع و امام و رعیت با هم در یک صف قرار می گیرند.