مهدیه آمل

وداع با صلابت مادر شهید «علی‌وردی» با پیکر فرزندش/ راز نوشته انگشتر شهید + فیلم

به گزارش خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، بعد از نزدیک یک ماه و نیم از نارآرامی‌ها و درگیری‌هایی که شهر به شهر سرایت کرد و در نهایت کشور را بهم ریخت، می‌گذرد، تقریبا از التهاب روز‌های اول گذشته و تهران به لطف روشن شدن بسیاری از وقایع آرام است. انگار حمله تروریستی شاهچراغ خیلی‌ها را بیدار کرد، یادشان آورد تروریست‌ها بیخ گوش ما خانه کرده‌اند، منتظر فرصت هستند تا انتقام بگیرند.

چهارشنبه است که در یک غروب بارانی گذرمان دوباره به معراج می‌افتد. در این سال‌های کاری، شهدای زیادی دیده‌ایم، از شهدای مدافع حرم که در لحظه وداع هنوز گرمای تنشان را می‌شد حس کرد تا استخوان‌های شهدای دفاع مقدس که از زیر خروار‌ها خاک و پس از سال‌ها انتظار خانواده، از دل خاک بیرون کشیده شده بود، از شهدای آتش نشان و آن داغ بی‌مانند پلاسکو تا شهدای غریب فاطمیون که گاه وداع‌کنندگانشان به چند ده نفر نمی‌رسیدند.

وارد معراج که می‌شوم هنوز بیست دقیقه‌ای تا شروع رسمی برنامه وقت هست، مادر و خاله شهید در حلقه زائران معراج نشسته‌اند، حالشان دست خودشان نیست، مادر گریه نمی‌کند، انگار هنوز در شوک است، جسارت نمی‌کنم نزدیک شوم و سوال بپرسم، سوال خبرنگار‌ها به خصوص در این لحظات اذیت‌کننده است، پس اذیت نمی‌کنم، اما جمله‌های بریده بریده مادر و خاله آرمان اندازه چند مصاحبه است. «۱۳_۱۴ سال داشت، با قلم توی گوشیم نوشته بود خدایا شهادت را قسمت ما کن، نگاه کردم به نوشته، گفتم آرمان این چیه نوشتی. حیف و حیف که گوشیم خراب شد» این‌ها را خاله آرمان می‌گوید و آن‌ها که دور و برش نشسته‌اند تائید می‌کنند که «آرمان لایق شهادت بود».

مادر می‌گوید: «بچه من آستین کوتاه جلوی من نمی‌پوشید، خاله اش می‌گفت آرمان من که محرمت هستم، می‌گفت مرد هم باید حجاب داشته باشد. آزارش به هیچ کس نمی‌رسید»  چندبار می‌زند روی پاهایش «بچه‌ام مظلوم بود».

خانواده را برای وداع خصوصی به اتاق دیگری می‌برند. از بلند شدن صدای شیون می‌شود فهمید صورت شهید را باز کرده‌اند، صدا در میان ناله‌های گنگ و مبهم یک چیز را به خوبی می‌شنوم، مادر از مداح می‌خواهد که بگوید «غریب گیر آوردنت». تصاویر بدن غرق به خون آرمان و فیلمی که اغتشاشگر‌ها هنگام حمله به او گرفته‌اند در ذهنم مرور می‌شود. نمی‌دانم مادرش این تصاویر را دیده است یا نه، اما دعا دعا می‌کنم ندیده باشد وگرنه از این به بعد هر روضه‌ای که بخوانند، هر مصیبتی که بشنود، آرمان و آن تصاویر دلخراش برایش مجسم می‌شود.

ساعت چهار و نیم است که پیکر شهید روی دوش سربازان و همراهی چند جوان که احتمالا از دوستان شهید هستند وارد حسینیه می‌شود، قیامتی می‌شود، روضه خوان روضه حسین (ع) می‌خواند و با توصیفاتی که بی شباهت به نوع شهادت آرمان نیست آتش به جان همه می‌اندازد. نیمه‌های مراسم مادر و پدر شهید محمدحسین حدادیان از راه می‌رسند. آن‌ها خوب این فضا، این نوع شهادت، این غربت و این روضه‌ها را درک می‌کنند، شاید شبیه‌ترین شهید این سال‌ها به محمدحسین، آرمان باشد، سن و سالشان هم نزدیک به هم بود، محمدحسین ۲۲ ساله و آرمان ۲۱ ساله. باز همان جمله‌ای که مداح در وداع خصوصی خواند اینجا هم از حاضران ناله می‌گیرد «غریب گیر آوردنت».

مراسم تمام شده، پیکر شهید را به اتاق دیگری بردند، اما انگار دوستان شهید دلِ دل‌کندن ندارند، حلقه بزرگی تشکیل داده‌اند و از لحظات آخری که با آرمان همراه بودند می‌گویند، یکی از بین جمعیت بلند می‌شود «رفقا آرمان اگر رفت ببینید چجوری و برای چی رفت، لحظه آخری که دیدمش، اذان می‌گفتند، گفت برویم نماز بخوانیم، من نرفتم خودش تنها رفت، حواسش به نمازش بود. هر وقت می‌رفتیم گلزار شهدا سر مزار شهید محسن قوطاسلو می‌رفت، این شهید ارتشی را خیلی دوست داشت».

یکی دیگر از بین جمعیت به انگشتر شهید اشاره می‌کند «انگشر توی دست آرمان نشکسته بود، ما وقت درآوردن آن را شکستیم، آن را انگشتر را از مشهد خریده بود، به عربی روی سنگش نوشته بودند پرچم ابالفضل را خدا بلند کرده».

نماهنگ | نوروز در قبله تهران

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر انقلاب اسلامی در ایام نوروز امسال (۱۴۰۱) با حضور در حرم مطهر حضرت عبدالعظیم حسنی (علیه‌السلام) در شهرری ضمن زیارت امامزادگان این حرم شریف به دعا و مناجات پرداختند.

در جریان این زیارت نوروزی حضرت آیت‌الله خامنه‌ای بر مزار برخی از علما و شخصیتهای مدفون در این آستان از جمله آیات و حجج اسلام ری‌شهری، حسین لنکرانی، ملاعلی کنی، محمدرضا مهدوی کنی، محمدتقی فلسفی، سید ابراهیم خسروشاهی، میرزا عبدالکریم حق‌شناس، میرزا حسن ثقفی تهرانی، حاج آقا مجتبی تهرانی، عزیزالله خوشوقت، شیخ حسن پهلوانی تهرانی، سیدمحمد ضیاءآبادی و شهیدان حاج محمد اسماعیل رضایی و طیب حاج رضایی حضور پیدا کرده و برای ایشان طلب مغفرت کردند.

حضرت عبدالعظیم حسنی از نوادگان امام حسن مجتبی (علیه‌السلام)، امامزاده حمزه فرزند امام موسی کاظم (علیه‌السلام) و امامزاده طاهر نیز از نوادگان امام زین‌العابدین (علیه‌السلام) هستند.

نماهنگ | قدرت دفاعی باید تقویت بشود

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: «تقویت نیروهای مسلّح تقویت کشور است. یکی از ستونهای محکم در تقویت کشور، نیروهای مسلّح هستند. البتّه تقویت کشور فقط به نیروی مسلّح وابسته نیست؛ ستونهای محکم دیگری هم هستند: پیشرفت علمی مایه‌ی پیشرفت کشور است؛ ایمان عمومی مردم و رسوخ ایمان در دلها مایه‌ی استحکام ملّی است؛ حکومت برخاسته‌ی از مردم و متّکی به مردم مایه‌ی سربلندی یک کشور است؛ همه‌ی اینها هست، لکن حضور نیروهای مسلّح و قدرت نظامی هم یک وسیله‌ی مهمّی برای تقویت بنیه‌ی کشور است. این عوامل گوناگون میتوانند کشور را از آسیب‌ها و دشمنی‌ها حفظ کنند و حراست کنند. البتّه این مال همه‌ی کشورها است، مخصوص کشور ما نیست؛ همه‌ی کشورها احتیاج دارند به این ابزارهای استحکام، لکن در کشوری مثل کشور ما که با دشمنان قلدر و زورگو مثل آمریکا و امثال آنها روبه‌رو است، این اهمّیّت بیشتری دارد؛ لذا قدرت دفاعی باید تقویت بشود.» ۱۴۰۱/۰۷/۱۱
رسانه KHAMENEI.IR براساس این بخش از بیانات رهبر انقلاب، نماهنگ «قدرت دفاعی باید تقویت بشود» را منتشر میکند.

نماهنگ | مایه آبروی ایران

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: «بدون مبالغه باید بگوییم نخبگان دانشگاهیِ ما مایه‌ی آبروی ایران شدند. شما نسل جوانِ نخبگان هستید. قبل از شما هم، در نسلهای قبل از شما، نخبگان زیادی در این چهل سال وجود داشتند؛ آبرو دادند به کشور. در هر مسئله‌ای که دانشمندان ما ورود کردند و متمرکز شدند، کاری کردند که در محافل علمیِ جهان مورد تحسین واقع شد.» ۱۴۰۱/۷/۲۷
رسانه KHAMENEI.IR براساس این بخش از بیانات رهبر انقلاب نماهنگ «مایه آبروی ایران» را منتشر میکند.

من مظلوم ترین مادر شهیدم+کلیپ

مظلوم ترین مادر شهید ایران؛
فیروزه شجاعی، مادر شهید داورپناه: من مظلوم ترین مادر شهیدم

مستند «کفن مشکی» داستان زندگی یک مادر شهید است، بانویی که با عنوان مظلوم ترین مادر شهید شناخته می شود. این زن قهرمان کسی نیست جز مادر شهید یوسف داورپناه که در سال ۶۰ به طرز فجیعی توسط حزب دموکرات کومله به شهادت رسید. در این مستند ماجرای شهید شدن یوسف از زبان مادر و دوستان او روایت می شود.

شهید یوسف‌ داورپناه در 15 تیرماه سال 1344 هجری شمسی، در شهر کرمان به دنیا آمد.

شهید داورپناه، در رشته برق فارغ التحصیلی شد و با پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی به عضویت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در آمد.

پس از آنکه گروهک‌های تجزیه طلب و تروریست در غرب کشور اقدام به آشوب و اغتشاش کردند و شهرهای کردنشین ایران را اشغال کردند، شهید یوسف داورپناه داوطلبانه رهسپار کردستان شد و با پیوستن به گروه ضربت سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در شهرستان پیرانشهر از توابع استان آذربایجان غربی به مبارزه با گروهکهای تروریست کردی پرداخت.

در 5شهریور سال 1362 بود که حزب منحله دمکرات کردستان ایران که کینه ای عمیق از شهید یوسف داورپناه داشتند با هجوم به منزل این شهید بزرگوار، ایشان را به اسارت گرفتند و در نهایت پس از شکنجه های فراوان روحی و جسمی، او را به طرز فجیع و دلخراشی به شیوه تروریستهای داعش به شهادت رساندند و سپس پیکر این شهید والامقام را بعد از مثله کردن در مقابل دیدگان مادرش، تحویل خانواده اش دادند.

مادر بزرگوار این شهید بزرگوار، زیر چشم هایش گود رفته است، اما نه به عمق رنجی که از فراق یوسف دردانه اش تحمل می کند، انگار داستانِ عشق بازی انتظار و چشم و یوسف تا ابد ادامه خواهد داشت.

مادر شهید یوسف داورپناه درباره جزئیات شهادت یوسف می گوید؛

من مظلوم ترین مادر شهید هستم، منافقین من و فرزندانم را اسیر کردند، من تنها مادر شهیدی هستم که بچه ام را جلویم سر بریدند، شکم بچه ام را پاره کردند و جگرش را در آوردند.

با ساتور بدن فرزندم را قطعه قطعه کردند و من 24 ساعت با این بدن تنها ماندم و خودم با دستم قبر کندم و کفن کردم و دفن کردم.

خانم فیروزه شجاعی مادر شهید یوسف داورپناه در خصوص نحوه عضویت فرزند شهیدش در سپاه و مصائبی که بر این شهید گذشت و همچنین نحوه شهادتش بیشتر توضیح می دهد؛

یوسف بعد از انقلاب وارد سپاه شد، جنگ که شروع شد دائما به منطقه کردستان رفت و آمد داشت. چند بار به شدت مجروح شده بود. خوب یادم هست، در همین ماه مبارک رمضان از طرف سپاه آمدند و گفتند که یوسفت زخمی شده و حالا در بیمارستان امام تبریز بستری است.

افطار نکرده راهی تبریز شدم، در بیمارستان چشمم از دور یوسف را شناخت، مادر قربانش بشود، چوب زیر دستش گذاشته و در میان تعداد زیادی از مجروحین ایستاده بود.

از دور صدایش زده و خود را دوان دوان به آغوشش رساندم، صدای شیون و زاری ام بیمارستان را به هم زد، همه داشتند ما را نگاه میکردند، مادری که مدت هاس پسر دلبندش را ندیده و یوسفی که مجروح در آغوش مادرش آرام گرفته...

یوسف گفت: مادر! تو را به خدا آرام باش! گریه نکن، من را از آغوشت بیرون بکش؛ بچه ها با دیدنت یاد مادرشان می افتند و دلشان میگیرد...

رنگ به رخسار نداشت. بعد از چند روز از بیمارستان مرخص اش کردیم و آمدیم خانه در روستای کوتاجوق. در منطقه همه او را میشناختند، ضد انقلاب و دمکرات کینه عجیبی از یوسف در سینه داشتند، چندین نفر از سرکرده هایشان را غافل گیر و در بند کرده بود.

شب خوابید! گفته بود برای نماز بیدارش کنم. نیم ساعتی به اذان مانده بود که بیدار شدم، دیدم دمکرات ها روی دیوار های خانه با چراغ به یک دیگر علامت میدهند، پدرش را بیدار کردم، گفتم دمکرات ها بیرون خانه هستند. گفت: آن ها هیچ کاری نمی توانند بکنند، آقا یوسف بیدار شد، گفت مامان چه خبره؟ گفتم چیزی نیست، نگاهی به ساعت کرد و برای نماز وضو گرفت، رکعت اول نمازش را خوانده بود که دمکرات ها وارد خانه شدند، همه جا را گرفتند، یوسف بدون توجه به آن ها نمازش را خواند و تمام کرد.

اسلحه را به سمت من گرفتند، گفتند: لامصب! تو هم حزب اللهی هستی؟ یوسف تفنگ را از پیشانیم کشید و گفت: شما برای گرفتن من آمده اید، پس با مادرم کاری نداشته باشد، میخواستند یوسف را ببرند.

یوسف گفت: مرا از پشت بام ببرید! گفتند: میترسی که از نگاه های مردم روستا شرم سار باشی؟ گفت: میترسم که زنان روستا مرا ببیند و هراس دلهایشان را فرا بگیرد و فکر کنند که شما به منطقه مسلط شده اید!

گفتند: تو نماز میخوانی؟ برای رهبرت است؟ این نماز برای خدا نیست و این عبادت ها قبول نیست.

گفت: نام رهبرم را به زبان نیاور، من برای رهبری میجنگم که یک ملت در نماز به او اقتدا میکنند، در این حال یکی از زنان دمکرات با قنداق تفنگ ضربه محکمی به دهان یوسف زد که غرق در خون شد، خلاصه یوسفم را بردند...

صبح که شد پیغام آوردند که یوسف را شهید کرده ایم، پدر و مادرش برای تحویل جنازه به مقر حزب بیایند. پدرش با شنیدن این خبر همان جا دق کرد و جان سپرد.

من و برادرش به آن سوی رودخانه رفتیم، یوسف را همان جایی که سپاه چندی از اعضای ضدانقلاب را به هلاکت رسانده بود، شهید کرده بودند، بدن یوسفم تکه تکه شده بود، انگشت هایش، جگرش، اعضا و جوارحش...

گفتند: اجازه نداری از اینجا خارجش کنی، همین جا دفنش کن... در حالی که اعضای ضدانقلاب به صورت مسلح بالای کوه ایستاده بودند، با دست هایم زمین را کندم، تکه تکه یوسفم را در قبر گذاشتم، یک مهر کربلا در دستم بود، خرد کرده و روی تکه های جسدش پاشیدم...

با فریاد لااله الا الله، الله اکبر و خمینی رهبر دفنش کردم، با دست های خودم، خدایا! تو خودت شاهد هستی که بالای سرش خانومی با چادر سیاه ایستاده بود و به من میگفت که آرام باش و بگو لا اله الله...

امروز با گذشت سال ها مزارش در منطقه به امام زاده معروف شده است، مردم منطقه از دعا در مزارش حاجت های زیادی گرفته اند، قبر یوسف و پیکر تکه تکه اش امروز محبوب و آرام بخش مردم منطقه است.

روایت یک خبرنگار | نخبه ایرانی

رسانه KHAMENEI.IR در «روایت یک خبرنگار» مروری بر دیدار اخیر نخبگان و استعدادهای برتر تحصیلی با رهبر انقلاب داشته است.

نماهنگ | با ایران مخالف‌اند

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای :«آنها فقط با جمهوری اسلامی مخالف نیستند، با ایران مخالفند؛ آمریکا با ایران قوی مخالف است، با ایران مستقل مخالف است. همه‌ی بحث آنها، همه‌ی دعوای آنها سر جمهوری اسلامی نیست؛ البتّه با جمهوری اسلامی بشدّت و عمیقاً دشمنند، در این شکّی نیست، امّا بدون جمهوری اسلامی هم با ایرانی که قوی باشد مخالفند، با ایرانی که مستقل باشد مخالفند. آنها ایران دوران پهلوی را دوست دارند: گاو شیرده و مطیع اوامر آنها که شاه مملکت برای یک تصمیم، ناچار بشود سفیر انگلیس یا سفیر آمریکا را بخواهد و از او کسب تکلیف بکند! این ننگ را ملّت ایران چگونه میتواند تحمّل بکند؟ آنها این را میخواهند؛ با ایران مخالفند.» ۱۴۰۱/۰۷/۱۱
رسانه KHAMENEI.IR براساس این بخش از بیانات رهبر انقلاب نماهنگ «با ایران مخالفند» را منتشر میکند.

گوشه‌هایی از بازدید رهبر انقلاب از پشت صحنه فیلم سینمایی محمد رسول‌الله(ص)

رسانه KHAMENEI.IR به مناسبت فرارسیدن سالروز ولادت پیامبر اعظم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم گوشه‌هایی از بازدید رهبر انقلاب از پشت صحنه فیلم سینمایی محمد رسول‌الله(ص) در ۱۷ آبان ۱۳۹۱ را منتشر میکند.

نماهنگ | اغتشاش برنامه‌ریزی شده

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: «در این حادثه‌ای که پیش آمد، دختر جوانی درگذشت؛ خب حادثه‌ی تلخی بود، دل ما هم سوخت، ولی واکنش به این حادثه بدون اینکه تحقیقی شده باشد، بدون اینکه هیچ گونه امر مسلّمی وجود داشته باشد، این نبود که یک عدّه‌ای بیایند خیابان را ناامن کنند، ناامنی را برای مردم به وجود بیاورند، امنیّت را به هم بزنند، قرآن را آتش بزنند، حجاب از روی سر زن محجّبه بکشند، مسجد و حسینیّه را به آتش بکشند، بانک را به آتش بکشند، ماشین‌های مردم را آتش بزنند. واکنش به یک قضیّه‌ای که حالا تأسّف‌آور هم هست، موجب نمیشود که یک چنین حرکاتی انجام بگیرد؛ این حرکات عادّی نبود، طبیعی نبود. این اغتشاش برنامه‌ریزی داشت؛‌ این اغتشاش برنامه‌ریزی‌شده بود. اگر قضیّه‌ی این دختر جوان هم نبود، یک بهانه‌ی دیگری درست میکردند برای اینکه امسال در اوّل مهر به دلیلی که عرض خواهم کرد، در کشور ناامنی درست کنند، اغتشاش درست کنند. چه کسی این را برنامه‌ریزی کرده؟ بنده بصراحت میگویم این برنامه‌ریزی کار آمریکا، کار رژیم غاصب و جعلی صهیونیستی و دنباله‌روهای آنها است؛ نشسته‌اند برنامه‌ریزی کرده‌اند. عَمَله و مزدوران و حقوق‌بگیران آنها، بعضی از ایرانی‌های خائن هم که در بیرون از کشور هستند، به اینها کمک کردند.» ۱۴۰۱/۰۷/۱۱
رسانه KHAMENEI.IR براساس این بخش از بیانات رهبر انقلاب، نماهنگ «اغتشاش برنامه‌ریزی شده» را منتشر میکند.