مهدیه آمل

شب دهم محرم: دعوت به امامت در سیره حسینی علیه السلام

امام حسین علیه السلام: دوازده هدایت‌ یافته، از ما هستند. نخستینِ آنان، امیر مؤمنان، على بن ابى طالب است و آخرینشان، نُهمین فرزند از نسل من است که حق را بر پا مى‌ دارد. خدا، زمین را پس از مرگ، به وسیلۀ او زنده مى‌ کند و دین حق را به وسیلۀ او بر همۀ دین‌ ها غلبه مى‌ دهد، هر چند مشرکان را ناخوش آید. او را غیبتى است که در آن، گروه‌ هایى مرتد مى‌ شوند و برخى دیگر، در دین، ثابت‌ قدم مى‌ مانند و آزار مى‌ بینند و به آنان گفته مى‌ شود: «این وعده، کِى محقّق مى‌ شود، اگر راست مى‌ گویید؟» بدانید که شکیبا در برابر آزار و انکار دیگران در غیبت او، به منزلۀ جهاد کنندۀ با شمشیر در پیشاپیشِ پیامبر خداست.

شب نهم محرم: جانبازی و شهادت طلبی در سیره حسینی علیه السلام

حسین بن على علیه السلام، براى یارانش سخنرانى کرد و خداى را سپاس گفت و ستود و سپس فرمود: «اى مردم! قلّاده مرگ براى فرزندان آدم، چونان گردنبند بر گردن دختر جوان است [و حتمى است]، و اشتیاقى فراوان به دیدار گذشتگانم دارم، چونان اشتیاق یعقوب به یوسف و برادرش. به راستى که مرا قتلگاهى است که آن را ملاقات مى‌کنم و گویا به بندهایم مى‌نگرم که درندگان بیابان‌ها، آنها را از هم مى‌گسلند و شکم‌هاى خود را از آن مى‌آکنند.»

منبع : پایگاه اطلاع رسانی حوزه

شب هشتم محرم: شجاعت در سیره حسینی علیه السلام

در قرآن کریم، خداوند متعال در توصیف ویژگی های مردان الهی و مبلغان راه حقیقت، شجاعت و شهامت را یکی از بارزترین صفات و خصلت های آنان بر می شمارد. حضرت ابا عبد الله الحسین علیه السلام یکی از نمونه های برجسته از مبلغان با شهامت پیام های الهی است که این خصلت ستوده را از جدش رسول اکرم صلی الله علیه و آله و امیرمؤمنان علی علیه السلام به ارث برده بود و از همان دوران کودکی و نوجوانی به صراحت لهجه و بی باکی و شجاعت معروف بود و در گفتار و کردار، روحیه قوی و عظمت نفس خود را نشان می داد؛ چنانکه در کتاب کشف الغمة آمده است: شجاعت امام حسین علیه السلام مَثَل زدنى است و پایدارى‌اش در تنگناى جنگ، پسینیان و پیشینیان را [از همسانى و هماوردى] عاجز ساخته است و استوارى‌اش به گاه دعوت به مبارزه، به استوارى کوه مى‌مانَد و گام پیش نهادنش در تنگناهاى جنگ، همچون جلو آمدن مرگ است و ایستادگى‌اش در برابر این نابه‌کاران، با ایستادگى نیایَش صلى الله علیه و آله در جنگ بدر به سنجش در آمد و هم‌سنگ شد.

منبع : پایگاه اطلاع رسانی حوزه

شب هفتم محرم: معیشت و اقتصاد در سیره حسینی علیه السلام

در آیات قرآن کریم و همچنین در روایات فراوانی که از معصومین علیهم السلام به ما رسیده است، بر اهمیت کسب روزی حلال و نقش آن در شکل گیری شخصیت انسان و رسیدن به سعادت ابدی تأکید شده است؛ به نحویکه تحصیل مال حلال و پرهیز از مال حرام در ردیف بالاترین مراتب عبادت خداوند متعال نیز قرار گرفته است؛ اما باید توجه داشت که اگر چه سلامت روح در گرو استفاده صحیح و مطلوب از مال حلال است و بی‌توجهی به این موضوع، عوارض و پیامدهای منفی و مخربی را برای انسان به وجود می‌آورد، ولی دغدغه تأمین رفاه بیشتر، فرد را به فکر عبور از خط قرمزها و کسب درآمد از راه غیر حلال می‌اندازد و نتیجه آن، خروج برکت از زندگى و ورود بدبختى به آن است که پیامدهاى منفى به بار می‌آورد و گره‌هاى کور و مشکلات ناشناخته‌اى را به وجود می‌آورد و فشارهاى روانى را افزایش می‌دهد و در نتیجه نارضایتی را در محیط خانواده به اوج خود می‌رساند. امام حسین علیه السلام می فرماید: مالت اگر برای تو نباشد، تو برای اویی. پس آن را باقی مگذار، که برایت باقی نمی ماند، و آن را بخور، پیش از آن که تو را بخورَد!

منبع : پایگاه اطلاع رسانی حوزه

شب ششم محرم: مواسات و همدلی مؤمنانه در سیره حسینی علیه السلام

دین مبین اسلام، که دینی مملو از مهربانی و محبت است، همواره افراد جامعه اسلامی را به انجام کارهای خیر و رفع حاجات مردم توصیه کرده است و این مهم همواره مورد توصیه و تأکید بزرگان دینی نیز بوده است؛ از همین رو امام حسین علیه السلام نیازها و درخواست‌های مردم را نعمتی از جانب خداوند دانسته و فرموده است: بدانید که نیازهای مردم به شما، از نعمت‌های الهی بر شماست، پس از این نعمت‌ها خسته نشوید.» همچنین در روایات آمده است که امام حسین علیه السلام، میهمان را اکرام می کرد و به خواهان می بخشید و با خویشاوند می پیوست و به فقیر می رساند و به نیازخواه کمک می کرد و برهنه را می پوشاند و گرسنه را سیر می کرد و به بدهکار عطا می نمود و ناتوان را دستگیری می کرد و بر یتیم دلسوزی می کرد و به نیازمند یاری می رساند و کمتر می شد که مالی به او برسد و آن را تقسیم نکند.

منبع : پایگاه اطلاع رسانی حوزه

شب پنجم محرم: آداب معاشرت در سیره حسینی علیه السلام

امام حسین علیه السلام: برترین مردم در برقرارى پیوند، کسى است که با شخصى که از او گسسته بپیوندد و ریشه ها در رستنگاه خود مى مانند و شاخه ها برمى کشند. هر کس (در همین دنیا) خیرى به برادرش رساند، چون فرداى [قیامت] بر او درآید، آن را مى یابد و هر کس که از احسان خود به برادرش [خشنودى] خداى تبارک و تعالى را بخواهد، خداوند به هنگام نیازش، پاداش او را مى دهد و بیشتر از آن که بخشیده، بلاهاى دنیوى را از او دور مى کند و هر کس اندوه مؤمنى را بزداید، خداوند اندوه دنیا و آخرت را از او بزداید و هر کس نیکى کند، خداوند به او نیکى کند و خداوند نیکوکاران را دوست مى دارد.

منبع : پایگاه اطلاع رسانی حوزه

شب چهارم محرم: کمالات نفسانی در سیره حسینی علیه السلام

خداوند متعال در میان مخلوقات خود، انسان های کاملی را به عنوان الگو برای بشریت قرار داده است که دارای امتیازات و فضیلت های ویژه ای می باشند. در این میان، امام حسین علیه السلام نمونه ای برجسته از این اسوه های پاک و یکی از تأثیرگذارترین و والاترین انسان‌هایی است که در طول تاریخ بشریت دیده به جهان گشوده و در این کره خاکی زندگی کرده است و از ویژگی های شخصیتی فراوانی از قبیل دانش و حکمت، حلم و بردباری، شجاعت و دلاوری، بخشش و گشاده دستی، بلاغت و سخنوری، عبادت و زهد و هزاران صفات برجسته اخلاقی دیگر که در روایات متعدد به آن ها اشاره شده است، برخوردار بوده است.

منبع : پایگاه اطلاع رسانی حوزه

ویژه نامه شب سوم محرم (آداب بندگی در سیره حسینی (ع)

خاکساری و تواضع امام حسین علیه السلام در برابر خداوند متعال و مناجات‌های آن حضرت از جمله راز و نیاز امام حسین علیه السلام با خداوند در روز عاشورا، تجلی اوج بندگی امام علیه السلام در پیشگاه خداوند متعال به شمار می‌رود. همچنین سخنان گهربار و دعاهای برجای مانده از سالار شهیدان، به ویژه دعای مشهور و عارفانه عرفه که حاوی معارف توحیدی بلند و برخوردار از معنویاتی سترگ است، گوشه‌ای از تواضع و خشوع امام علیه السلام در پیشگاه پروردگار جهانیان را نشان داده و به دیگر سخن، اوج بندگی امام حسین علیه السلام در برابر خداوند متعال را نمایان می‌کند. در روایت آمده است که به امام حسین علیه السلام گفته شد: چه قدر تَرسَت از خدا، بسیار است؟! و آن حضرت در جواب فرمودند: «کسی روز قیامت ایمن نیست، جز کسی که در دنیا از خدا ترسیده باشد».

منبع : پایگاه اطلاع رسانی حوزه

ویژه نامه شب دوم محرم (عزت و آزادگی در سیره حسینی (ع)

انسان به فطرتش از خواری و زبونی ابا دارد و ننگ و عار را نمی پذیرد و بر دفاع از حق و حفظ ارزش ها و آرمان ها و اصول خود پا می فشارد و سازش نمی نماید؛ و هر چه آدمی در مراتب کمالی والاتر باشد سازش ناپذیری او در برابر خواری و پستی شدیدتر است؛ و حسین (ع) نمونه ی اعلای حمیت و سازش ناپذیری در دفاع از حق و تن ندادن به خواری و زبونی و سر باز زدن از ننگ و عار است؛ آنجا که می فرماید: بدانید که بى‏ نَسَبِ پسر بى‏ نَسَب، مرا میان دو چیز، مخیّر کرده است: شمشیر [کشیدن‏] و [تن دادن به‏] خوارى؛ و خوارى، از ما دور است! خدا و پیامبرش و مؤمنان و دامن‏ هاى پاک و پاکیزه و دل‏ هاى غیرتمند و جان‏ هاى بزرگ منش، این را بر نمى ‏تابند که فرمانبَرى از فرومایگان، بر مرگ شرافتمندانه، ترجیح داده شود.

منبع : پایگاه اطلاع رسانی حوزه

ویژه نامه شب اول محرم (صبر و شکیبایی در سیره حسینی(ع))

صبر یکی از صفات نیکو و کلیدی انسان و به معنای حالتی نفسانی است که اگر به حد اعلای خود برسد، انسان را از بی قراری و اضطراب و شکایت از قضای الهی در برابر حوادث باز می دارد و قدرت ایستادگی در مقابل نفس و خواسته های آن در انسان پدیدار می شود و بر انجام واجبات و طاعات پایدار می ماند. یکی از درس‌های مهم حادثه عاشورا نیز «صبر و استقامت» می باشد که در گفتار، رفتار، جهاد و شهادتِ عاشوراییان جلوه‌گر است و بازخوانی توصیه های امام حسین علیه السلام به اصحاب و خاندانش در خصوص صبر و شکیبایی و همچنین جلوه‌های صبر امام حسین علیه السلام و اصحاب و خاندان آن حضرت در واقعه عاشورا، می‌تواند الگویی شایسته برای درس‌آموزی از آنان و نهادینه کردن صبر در وجود هر یک از ما باشد.

منبع : پایگاه اطلاع رسانی حوزه